Η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ.) μαζί το κεφάλαιο και την τρόικα, σε αγαστή συνεργασία με τη ΓΣΕΕ του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, ετοιμάζονται, για να δώσουν την χαριστική βολή στα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα. Η κυοφορούμενη συμφωνία των «κοινωνικών εταίρων» είναι το φύλλο συκής … για το έγκλημα σε βάρος της εργατικής τάξης.
Σε αυτό το ευνοϊκό για το κεφάλαιο πεδίο, η διοίκηση του ΟΤΕ, εμφανίζεται ανυποχώρητη σε ότι αφορά το «σπαστό ωράριο» των Εμπορικών Καταστημάτων και καλεί τους εργαζόμενους να το εφαρμόσουν, μέσω των Συγκροτηματαρχών των Καταστημάτων πανελλαδικά . Πιέζουν προϊστάμενους να ενημερώσουν άμεσα την Επιθεώρηση Εργασίας, για την αναγγελία του.
Η ΕΣΚ-ΟΤΕ σας καλεί να πάρετε την υπόθεση στα χέρια σας , να προχωρήσετε άμεσα σε συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς. Να συζητήσετε, να πάρετε αποφάσεις για τη μη εφαρμογή του «σπαστού – κυλιόμενου ωραρίου». Ούτε ώρα χαμένη, καμία αυταπάτη σε εύκολες λύσεις για «εξέταση κατά περίπτωση» των αναγκών των εργαζομένων (μονογονεϊκές οικογένειες, μακρινές αποστάσεις κλπ.). Καμία εμπιστοσύνη στους συμβιβασμένους συνδικαλιστές ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. σε ΟΜΕ, ΠΑΣΕ κλπ. Οι κινήσεις νομικού χαρακτήρα, είναι αποπροσανατολιστικές, εκτονωτικού χαρακτήρα θέλουν τους εργαζόμενους στη γωνία, θεατές στα δρώμενα.
Η Διοίκηση του ΟΤΕ έχει βάλει στο στόχαστρό της, την πλήρη και σταθερή εργασία. Θέλει στην πράξη, με πρόσχημα το 35ωρο της ΣΣΕ, να εφαρμόσει την πλήρη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Δηλαδή, ο εργοδότης να αποφασίζει και να ορίζει πόσες ώρες (7- 9 -10) ημερησίως και πότε θα δουλεύει ο εργαζόμενος (σπαστό ωράριο με διπλή προσέλευση, κυλιόμενο με διαφορετική ώρα προσέλευσης – αποχώρησης ο καθένας). Θέλουν φθηνούς εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα να τους διαχειρίζονται με το απόλυτο Διευθυντικό δικαίωμα.
Η ΕΣΚ ΟΤΕ σας καλεί σε συναγερμό για να μην πραγματοποιηθούν οι επιδιώξεις τους. Είναι στο χέρι των εργαζομένων να κινητοποιηθούν και να χαλάσουν τα σχέδια της εργοδοσίας. Η δύναμη είναι στον αγώνα, στην πάλη σε ταξική κατεύθυνση χωρίς εκπτώσεις δικαιωμάτων για ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» της εταιρίας.
Δεν υπάρχουν εύκολες, «εναλλακτικές λύσεις» μέσα από στημένους ‘’διαλόγους’’ , ‘’διαβουλεύσεις’’ κι άλλα παρόμοια. Η πείρα δείχνει πως όσες φορές τα πράγματα κινήθηκαν σε αυτή την τροχιά χάθηκαν δικαιώματα και κατακτήσεις.
Μόνο ο δρόμος της οργάνωσης σε κάθε τόπο δουλειάς, του ταξικού αγώνα, της ρήξης – σύγκρουσης με όλες τις αντεργατικές επιλογές, φέρνει αποτελέσματα, ανοίγει δρόμους με θετική προοπτική – οριστικές λύσεις ωφέλιμες για τους εργαζόμενους.
