
Οι εργοδότες καμία σχέση δεν έχουν με τη δημοκρατία κι από την άλλη δεν μπορεί να αποτελούν αντικείμενο διαλόγου , όσα κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες και θυσίες της εργατικής τάξης.
Σε αυτό το ευνοϊκό για τους εργοδότες πλαίσιο , η Διοίκηση ΟΤΕ μετά την αναδιοργάνωση και την υλοποίηση των 7 projects που έχει εκπονήσει από το 2010 – και που αφορούν συγχωνεύσεις Τηλεφ. Κέντρων, κατάργηση Εμπορικών Καταστημάτων με εργασιακές εφεδρείες – ξεσπίτωμα εργαζομένων , τη δημιουργία αναδιοργάνωσης Διευθύνσεων Τεχνικής Υποστήριξης και Υποδομών, Λειτουργίας Δικτύου και Πλατφορμών προχωράει στην αναδιοργάνωση Διαχείρισης και Λειτουργίας Υπηρεσιών την ενοποίηση των Λογιστηρίων και στο σπαστό ωράριο. Διέθεσε χρόνο στους προσκυνημένους του ΠΑΣΕ για να μην πληρώσουν το οφειλόμενο για τα έργα τους κόστος στις εκλογές του ΠΑΣΕ. Τους είναι χρήσιμοι σαν «κοινωνικοί εταίροι» , μας είναι άχρηστοι , επιζήμιοι κι επικίνδυνοι λόγω της υποταγής τους στους εργοδότες. Διευκόλυναν τη διοίκηση , με την παρελκυστική τακτική τους με τον εφησυχασμό και την αδράνεια, σκόρπισαν συγχύσεις και αποπροσανατολισμό, σε πλήρη σύμπλευση με τις αντίστοιχες δυνάμεις στην ΟΜΕ ΟΤΕ.
Για τα Λογιστήρια
Από το Μάρτη του 2011 είχαν αρχίσει να φαίνονται οι προθέσεις της Διοίκησης, με βάση το TESSA II TASCFORCE για την ενοποίηση των Περιφερειακών Λογιστηρίων. Με ΚΥΡΙΟ ΣΤΟΧΟ : όχι τη δημιουργία ενός «εύρυθμου-ευέλικτου Λογιστηρίου» – όπως ισχυρίζονται – αλλά τη μείωση του Προσωπικού από τα 350 άτομα που σήμερα βρίσκονται πανελλαδικά στα Περιφερειακά Λογιστήρια και τα 110 που ασχολούνται με καθαρά χρηματοοικονομικό έργο, να περιοριστούν στα 60 – 70 άτομα…στην επόμενη 2η φάση της πλήρους κεντρικοποίησης.
Από τον πρώτο μήνα εφαρμογής, είναι σαφές ότι όχι μόνο δε διευκόλυνε την οργάνωση του οικονομικού – λογιστικού έργου και την παρακολούθησή του, αλλά αντίθετα δημιούργησε και δημιουργεί σε τρία επίπεδα διαχείρισης (Τεχνικό Τμήμα – Τηλεπ. Διαμέρισμα – Τηλεπ. Περιφέρεια) ένα τεράστιο πρόβλημα , αφού δεν υπάρχει αναλυτική πληροφόρηση σε επίπεδο Τηλεπ. Διαμερίσματος, όπως υπήρχε, και η οποία είναι αναγκαία. Όχι μόνο δεν μειώθηκαν οι χρόνοι στα ενοποιημένα λογιστήρια , αλλά αντίθετα προστέθηκε μια χρονοβόρα, δυσλειτουργική, γραφειοκρατική διαδικασία χωρίς το αντίστοιχο προσωπικό να την υποστηρίξει. Στην ουσία έχουμε…ενοποιημένα λογιστήρια και άτυπα υπο-λογιστήρια να τα στηρίζουν.
Για το σπαστό ωράριο
Η Διοίκηση ΟΤΕ το Σεπτέμβρη 2011 και ενώ βρισκόταν σε μία προσχηματική «διαβούλευση» με την ΟΜΕ-ΟΤΕ ανακοινώνει μέσω Ε.Ε. το σπαστό ωράριο. Όμως για μία ακόμα φορά οι επικείμενες εκλογές στον ΠΑΣΕ παγώνουν – αναστέλλουν την εφαρμογή της. Στις 23/12 βγαίνει η Εγκύκλιος για την αλλαγή του χρόνου εργασίας από 8 σε 7 ώρες και αναμένεται η απόφαση του Εκτελεστικού Δ/ντή για την εφαρμογή του σπαστού ωραρίου στα Καταστήματα, που ήδη προϋπάρχει από τη Ε.Ε.
Στο μεταξύ δειλά – δειλά ξεπροβάλλουν φωνές που λένε:… «πριν το εφαρμόσουν οι Διοικούντες – ας το εφαρμόσουμε εμείς για να μας διευκολύνει». Στο σημείο αυτό έχει μεγάλη αξία και τεράστιες ευθύνες η θέση που παίρνουν όσοι κατέχουν τις πλειοψηφίες στο σ.κ., στον ΠΑΣΕ – που ενισχύθηκαν και μετά τις εκλογές – στην ΟΜΕ-ΟΤΕ.
Έχουμε πολλές φορές τονίσει και δε θα κουραστούμε να το ξαναπούμε άλλες τόσες, οι όποιες αναδιοργανώσεις γίνονται σε σχέση με λειτουργικές-ενοποιήσεις ή σε σχέση με τα ωράρια, ιδιαίτερα σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, δε γίνονται ούτε για την εξυπηρέτηση του εργαζόμενου ούτε είναι προς το συμφέρον του. Ανοίγουν τις πόρτες «διευθέτησης του χρόνου εργασίας» που εξυπηρετεί την «ανταγωνιστικότητα – επιχειρηματικότητα – κερδοφορία» της Επιχείρησης, πατώντας όμως πάνω στην πλήρη και σταθερή εργασία και στις ΣΣΕ των εργαζομένων, που αντιμετωπίζεται ως το «εργατικό – μισθολογικό» κόστος από τους εργοδότες και αξιώνουν τη μείωσή του.
Εμείς τονίζουμε κανένας εργαζόμενος δεν είναι κόστος για τον εργοδότη. Οι εργαζόμενοι παράγουν τον πλούτο , τον καρπώνονται οι εργοδότες κι ένα μικρό μέρος παίρνουν οι εργαζόμενοι με τη μορφή του μισθού και της ασφάλισης. Όσοι μιλάνε για ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» στην ουσία ενισχύουν την πάγια επιδίωξη του κεφαλαίου για αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων κι ενίσχυσης των κερδών τους. Οι συνδικαλιστές των ΠΑΣΟΚ , ΝΔ , ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι όλοι στη γραμμή της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας , αντιστρατεύονται τα συμφέροντα των εργαζομένων στην πράξη !
Είναι ώρα ευθύνης και αποφάσεων για κάθε εργαζόμενο
Τα όσα ετοιμάζουν η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου μαζί με το κεφάλαιο , την τρόικα και τα δεκανίκια τους (κυβερνητικός – εργοδοτικός συνδικαλισμός και οι αντιΠΑΜΕ παρατρεχάμενοί τους) όπως δήλωσε ο Γιούνκερ σε κάποια ανύποπτη στιγμή: «Τα όσα θα συμβούν στην Ελλάδα ξεπερνούν κάθε φαντασία»! Να σημάνει τώρα συναγερμός. Δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις , δεν μπορεί να γλυτώσει κανένας μόνος του .
Η ΕΣΚ ΟΤΕ έχει επιβεβαιωθεί πλήρως στις θέσεις της , τις εκτιμήσεις της για την πορεία των εξελίξεων για τους σχεδιασμούς εργοδοσίας , κεφαλαίου γενικότερα. Είναι μονόδρομος η συσπείρωση με τις ταξικές δυνάμεις την ΕΣΚ-ΟΤΕ το ΣΕΤΗΠ, η πάλη με το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, ο συντονισμός, η κοινή δράση με όλους τους εργαζόμενους του κλάδου Τηλεπικοινωνιών (δείτε τι γίνεται στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ) και στους άλλους κλάδους που τσακίζουν ότι έχει απομείνει από δικαιώματα – κατακτήσεις, αυτή να είναι η απάντησή μας στην ενιαία επίθεση του Κεφαλαίου.
Οργάνωση και πάλη σε κάθε χώρο δουλειάς να μην εφαρμοστεί το σπαστό ωράριο να οργανώσουμε την αντίστασή μας σε κάθε μέτρο του ΟΤΕ που μας αφαιρεί δικαιώματα και μας ζημιώνει । Είμαστε σε μια κρίσιμη καμπή όπου το δίλημμα ορθώνεται αμείλικτο μπροστά μας : Ή ΑΥΤΟΙ Ή ΕΜΕΙΣ !!!
Σας καλούμε άμεσα σε συνελεύσεις σε κάθε τόπο δουλειάς ,να ακούσουμε προτάσεις, σκέψεις, να συζητήσουμε την πείρα από τις εξελίξεις , τους αγώνες του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος , την οργάνωση της πάλης μας απέναντι στα σχέδια του εργοδότη και τα νέα μέτρα του μαύρου μετώπου . Να προετοιμάσουμε μέσα από τη συζήτηση αυτή και τις αποφάσεις που θα πάρουμε την καθολική συμμετοχή μας στην πανελλαδική πανεργατική απεργία που θα γίνει στις αρχές Φλεβάρη.
Να παραμερίσουμε τώρα τους συμβιβασμένους και υποταγμένους του «κοινωνικού διαλόγου» και του «εταιρισμού» μαζί με αυτούς που συκοφαντούν το ΠΑΜΕ και τους αγώνες των εργαζομένων , επειδή χαλάνε τις επιδιώξεις τους για ανώδυνες λύσεις χωρίς σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων.