Συνάδελφοι Συναδέλφισσες
Εργαζόμενοι στο Δημόσιο
Νέοι και νέες
Με την σημερινή μας απεργιακή κινητοποίηση εντείνουμε τον αγώνα μας απέναντι στη βάρβαρη αντιλαϊκή αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης που επιχειρεί να μας μετατρέψει σε ακόμα πιο φτηνό εργαλείο που θα παράγει περισσότερα κέρδη για τις τσέπες της πλουτοκρατίας. Χτες με το μνημόνιο 1,2,3, σήμερα με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σταθεροποίησης της φτώχιας και τη εξαθλίωσης το λυσσαλέο σφυροκόπημα των κατακτήσεών μας συνεχίζεται
- Η μείωση των μισθών μέσα από την εφαρμογή νέων μισθολογίων
- Η αύξηση των ωρών εργασίας και της απλήρωτης δουλείας
- Η άρση της μονιμότητας, η γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης και της δανεικής εργασίας
- Η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, η περικοπή του εφάπαξ
- Η περικοπή φαρμάκων και ιατρικών εξετάσεων
- Το πετσόκομμα των συντάξεων
- Η κατάργηση των φοροαπαλλαγών με ταυτόχρονη αύξηση του ΦΠΑ σε βασικά είδη διατροφής.
Είναι μέτρα που θα υλοποιήσει η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα αν το ταξικό κίνημα δε μπει φραγμός για να ματαιώσει τα σχέδια του, δυναμώνοντας την κοινή δράση στους χώρους δουλειάς καθημερινά και με επιμονή.
Γνωρίζουμε τις δυσκολίες. Αυτό το δρόμο όμως πρέπει να τον ακολουθήσουμε. Μας συκοφαντούν καθημερινά όλα τα μέσα. Προσπαθούν να στρέψουν τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα και τα άλλα εργαζόμενα στρώματα εναντίον μας γιατί ξέρουν ότι όσο αφαιρούν δικαιώματα και κατακτήσεις από εμάς ανοίγει ακόμα περισσότερο ο δρόμος για το συνολικό κτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.
Εργαζόμενοι, εργαζόμενες,
Δεν μας ενδιαφέρει η αγωνία τους και οι αντιπαραθέσεις τους για το ποια είναι η καλύτερη συνταγή για την υλοποίηση των κυβερνητικών μέτρων με το λιγότερο πολιτικό και συνδικαλιστικό κόστος για αυτούς. Εμείς ενδιαφερόμαστε να μην μας κλέβουν τη ζωή, το παρόν και το μέλλον, το δικό μας και των παιδιών μας. Αγωνιζόμαστε για να την πληρώσουν όσο πιο άσχημα γίνεται.
- Δεν μας αρκεί μόνο να αντιστεκόμαστε για να μην περάσουν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Αγωνιζόμαστε για την ανατροπή αυτή της πολιτικής. Διεκδικούμε αυτά που μας ανήκουν, τον πλούτο που εμείς παράγουμε. Δεν θεωρούμε ότι είμαστε κόστος αλλά η ενεργή παραγωγική δύναμη της κοινωνίας.
Χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά
- Κυβέρνηση, τρόικα, ΕΕ, με τη στήριξη της ΝΔ, του ΛΑΟΣ και των άλλων προθύμων ξεπουλάνε στα μονοπώλια ό,τι έχει απομείνει από τις επιχειρήσεις στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας και της παραγωγής μαζί με τους εργαζόμενους.
Λέμε ό,τι έχει απομείνει γιατί η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της αφαίρεσης δικαιωμάτων από τους εργαζόμενους εφαρμόζεται τα τελευταία 20 χρόνια διαδοχικά εναλλάξ και με συνέπεια από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και όσους τους στηρίζουν μέσα από τα συνδικάτα και τις Ομοσπονδίες.
Αποτελεί στρατηγική επιλογή της πλουτοκρατίας και της Συνθήκης του Μάαστριχ.
Είναι ψέμα ότι αναγκάζονται λόγω της κρίσης να πουλήσουν για να μειώσουν το χρέος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ΟΤΕ. Μέχρι σήμερα από την πώληση του 80% των μετοχών έχουν εισπράξει 7,2δις ευρώ. Με τα 393 εκατ του τελευταίου 10% θα μειώσουν το χρέος!!!
Εργαζόμενοι εργαζόμενες,
Οι επιχειρήσεις των πρώην ΔΕΚΟ φτιάχτηκαν, στηρίχτηκαν, αναπτύχθηκαν με το αίμα και τον ιδρώτα του ελληνικού λαού και των εργαζομένων σε αυτές. Οι υποδομές , τα δίκτυά τους αποτέλεσαν τον μοχλό για την ανάπτυξη της οικονομίας, της παραγωγής του πλούτου.
Οι εργαζόμενες λαϊκές μάζες μόνο ένα μέρος αυτού του πλούτου κατόρθωσαν να αποσπάσουν για να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο, μέσα από τα δίκτυα ηλεκτροδότησης, υδροδότησης, τις σταθερές τιμές στα εισιτήρια οι εργαζόμενοι σε αυτές μπόρεσαν να διασφαλίσουν σταθερή εργασία και ωράριο σχετικά ικανοποιητικές αμοιβές και ασφάλιση. Κατακτήσεις και δικαιώματα που τώρα η κατάργησή τους αποτελεί προϋπόθεση για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία των μονοπωλίων που τελικά θα τις αγοράσουν.
Εργαζόμενοι, εργαζόμενες
Είναι βαριές – εγκληματικές οι ευθύνες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού γιατί στρατεύτηκε ολόψυχα στο άνοιγμα των δρόμων των ιδιωτικοποιήσεων, της υπεράσπισης της ανταγωνιστικότητα όλα αυτά τα χρόνια. Καλλιεργούσαν τον εφησυχασμό την επανάπαυση, τη μοιρολατρία, τις αυταπάτες για τη δήθεν διασφάλιση που θα τους παρείχε το «Δημόσιο Έλεγχο».
Ακόμα και σήμερα καλούν τους εργαζόμενους να παλέψουν για να παραμείνουν οι επιχειρήσεις ιδιωτικοποιημένες μεν αλλά υπό τον έλεγχο του Δημοσίου, όταν γνωρίζουν πολύ καλά γιατί η ίδια η ζωή το απέδειξε ότι όσο κυριαρχεί η πολιτική των μονοπωλίων στην οικονομία δημόσιος έλεγχος δε μπορεί να υπάρξει και οι ιδιωτικοποιήσεις θα ολοκληρωθούν.
Οι ηγεσίες αυτές ούτε θέλουν ούτε μπορούν να σηκώσουν το βάρος της αντίστασης στον οδοστρωτήρα της βαρβαρότητα της αντεργατικής αντιλαϊκής πολιτικής. Είναι βουτηγμένες ως το λαιμό στη συναλλαγή και το συμβιβασμό κάνουν ό,τι μπορούν για να δυσκολέψουν την ταξική πάλη και την απαλλαγή των εργαζομένων από τι αυταπάτες. Οι εργαζόμενοι πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη οριστικά.
Η μόνη διέξοδος είναι η πάλη για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής, ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης στα πλαίσια του οποίου οι επιχειρήσεις αυτές στους τομείς στρατηγικής σημασίας και παραγωγής θα είναι κοινωνική λαϊκή περιουσία, θα λειτουργούν σαν ενιαίοι φορείς ανά κλάδο, ενταγμένοι στο κεντρικό σχεδιασμό ανάπτυξης της οικονομίας με εργατικό έλεγχο και σκοπό να παρέχουν ποιοτικές – ολοκληρωμένες και φθηνές υπηρεσίες στις εργαζόμενες λαϊκές μάζες και πλήρη σταθερή εργασία με καλές συνθήκες και ικανοποιητικές αμοιβές στους εργαζόμενους σε αυτές
Εργαζόμενοι εργαζόμενες
Τώρα είναι ώρα μαζικής αποφασιστικής συσπείρωσης με τις ταξικές δυνάμεις, τα ταξικά κλαδικά συνδικάτα, τις σωματειακές επιτροπές, το ΠΑΜΕ, σε κάθε χώρο δουλειάς. Να νικήσουμε τις δυσκολίες και τους δισταγμούς. Αυτός είναι ο δικός μας μονόδρομος του ταξικού αγώνα. Αυτόν έχουμε χρέος να ακολουθήσουμε σταθερά και με επιμονή.
ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
