
Νέο περιτύλιγμα – χειρότερο περιεχόμενο
Η νέα διαδικασία αξιολόγησης αποτελεί μια κλιμάκωση αυτού που τόσα χρόνια ονομάζουμε «μαστίγιο της αξιολόγησης». Μια διαδικασία που κάθε χρόνο αυξάνει την πίεση τους εργαζόμενους, που έχει προκαλέσει μέχρι και προβλήματα υγείας σε κάποιους, γίνεται ακόμα πιο αγχωτική γιατί μας πιέζει για άλλο ένα στόχο που μάλιστα, εν μέρει, καλούμαστε να βάλουμε οι ίδιοι. Οπότε, καλλιεργείται η ψευδαίσθηση του εφικτού ενώ στην πραγματικότητα αυτός εντάσσεται στο πλαίσιο που καθορίζεται από το εργασιακό περιβάλλον, την στρατηγική της εταιρείας και τους στόχους της.
Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι η αξιολόγηση φτιάχνεται από την εργοδοσία και αξιολογεί τις πλευρές που εκείνη θέλει. Έχετε δει ποτέ ερώτημα για ζητήματα υγείας και ασφάλειας στην εργασίας; Ερώτημα για το ύψος του μισθού και για το κατά πόσο καλύπτει τις ανάγκες μας;
Φέτος, υπερτονίζεται από πλευράς διοίκησης ότι το σύστημα αξιολόγησης αποσκοπεί στη βελτίωση των εργαζόμενων και για αυτό υπάρχει η διαδικασία της αυτοαξιολόγησης. Επιδιώκουν μέσα «από έναν ειλικρινή διάλογο εργαζόμενου – προϊσταμένου (δηλ. εργοδοσίας)», όπως λένε, να μας πείσουν ότι έτσι η διαδικασία γίνεται πιο «δημοκρατική» και «αντικειμενική» επιδίωξη που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Η πραγματική επιδίωξη είναι να αποδεχτούμε ότι δυσκολευόμαστε να ανταποκριθούμε στους στόχους, στα πλάνα και στα χρονοδιαγράμματα που ορίζουν άλλοι για εμάς και να πεισθούμε ότι πρέπει να προσπαθήσουμε παραπάνω εντατικοποιώντας ακόμα περισσότερο τη δουλειά μας.
Δηλαδή, ο εργαζόμενος της E–Value που κλήθηκε να αλλάξει αντικείμενο και από back office να βρεθεί σε μια μέρα στο front office θα αξιολογηθεί για το αν κάνει καλά τον Τιραμόλα; Ο τεχνικός πεδίου που βγαίνει μόνος ανεβοκατεβαίνοντας σκάλες θα αξιολογηθεί για το αν κάνει καλά στο Spiderman; Ο πληροφορικάριος που δουλεύει είναι σε ασταμάτητα meetings να μπαίνει ταυτόχρονα σε teams meeting και σε webex; Ο εργαζόμενος που γράφει πάνω από 30 ώρες on–call την εβδομάδα στο StandBy θα στοχεύσει να φτάσει τις 50 ώρες;
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να βρούμε και χρόνο επιμόρφωσης για την αυτοβελτίωσή μας σε ένα περιβάλλον συνθηκών ζωής και εργασίας που καθιστούν πολυτέλεια λίγες ώρες ξενοιασιάς και ξεκούρασης. Θέλουν μόνοι μας να βάζουμε στόχους, να κάνουμε αξιολόγηση, να εντατικοποιούμε την εργασία μας και αυτοί απλά να καρπώνονται το αποτέλεσμα της εργασίας μας. Στο τέλος αν δεν είμαστε παραγωγικοί θα μας πουν να απολύσουμε τον εαυτό μας.
Και απέναντι σε όλα αυτά οι πλειοψηφίες σε ΟΜΕ ΟΤΕ και στα Σωματεία, Ενιαία Δύναμη, Ενωτικό ή όπως αλλιώς βαφτίζονται είναι χειροκροτητές της διοίκησης. Με ανακοινώσεις τους καλοδέχονται το «νέο» τρόπο αξιολόγησης και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς αφού έχουν παραδώσει μισθούς και δικαιώματα για την εκτόξευση της κερδοφορίας της εταιρείας.
Οι εργαζόμενοι στον όμιλο έχουμε φτάσει στο σημείο να βάζουμε τα χέρια μας για να δουλέψουμε, να παράξουμε, να θέσουμε τους στόχους, να αξιολογηθούμε. Οι μέτοχοι και τα στελέχη τι κάνουν; Βάζουν το χέρι τους στα κέρδη που εμείς παράγουμε….
ΚΑΝΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ/ΑΥΤΟ-ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
FAQS
- Είναι κακό να αξιολογούμαστε; Δεν είναι μια εποικοδομητική διαδικασία που μας βελτιώνει;
Όπως γράφει η παρουσίαση του WeGrow από μόνη της: “Ευθυγραμμίζουμε τη στρατηγική μας και τις ετήσιες προτεραιότητες της εταιρείας μας μέσω της ατομικής συνεισφοράς και αξιολογούμαστε για τα αποτελέσματά μας”. Άρα, και αυτό το σύστημα αξιολόγησης εντάσσεται στη στρατηγική του ομίλου και αποσκοπεί στην υπηρέτηση αυτής. Αποσκοπεί, δηλαδή, στην διεύρυνση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας. Πως θα γίνει αυτό; Με την αύξηση της παραγωγικότητας που περνά μέσω της περαιτέρω εντατικοποίηση της εργασίας, με τη δημιουργία ενός αισθήματος ανάμεσα στους εργαζόμενους ότι είναι ανεπαρκείς, ότι πρέπει συνεχώς να υπεραποδίδουν ώστε να εξασφαλίσουν τη θέση εργασίας τους, ότι οι γνώσεις και η εμπειρία τους είναι ελλειμματικές και είναι δική τους ευθύνη να τις βελτιώσουν, ότι μεγάλωσαν και δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε «ένα περιβάλλον νέων προκλήσεων» άρα θα πρέπει να φύγουν κλπ
- Είναι νέα φιλοσοφία το νέο σύστημα αξιολόγησης;
Όχι, είναι ο ίδιος πυρήνας με την προηγούμενη αξιολόγηση. Δηλαδή, πώς θα αξιολογείται καλύτερα η παραγωγική διαδικασία ώστε να υπηρετείται ο στόχος της αύξησης των κερδών των μετόχων μέσα από την αύξηση της δικής μας εργασίας σε ποσότητα και ποιότητα. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν υπάρχει win-win, όσο κερδίζουν οι μέτοχοι – εμείς χάνουμε.
- Επαναφέρουν την απαίτηση για υπογραφή/αποδοχή της αξιολόγησης από τον εργαζόμενο όπως φαίνεται στην πλατφόρμα
Η νέα διαδικασία αξιολόγησης προβλέπει την υπογραφή του εργαζόμενου. Τα τελευταία χρόνια υπο το βάρος των αντιδράσεων των εργαζόμενων δεν απαιτούνταν η υπογραφή αλλά ο εργαζόμενος έκανε «Ολοκλήρωση Προεπισκόπησης», όπως χαρακτηριστικά αναφερόταν. Δηλαδή, λάμβανε γνώση. Η επαναφορά της απαίτησης για υπογραφή κάνει καθαρό ότι η εργοδοσία θεωρεί πολύ σημαντικό να αποδεχτούμε τους στόχους της και να το δηλώσουμε με υπογραφή. Ας σκεφτούμε ότι η εξυπηρέτηση των στόχων της σημαίνει πάγωμα μισθών, εντατικοποίηση, σημαίνει μέχρι και την απόλυση κάποιων από εμάς. Άλλωστε, είναι κοινό μυστικό ότι σε συναδέλφους που η εργοδοσία ήθελε να διώξει με κάποιο πρόγραμμα «εθελούσιας» οι βαθμολογίες τους κατακρημνίστηκαν ώστε η «αποδοχή» της «εθελούσιας» να γίνει μονόδρομος υπό το φόβο πιθανής απόλυσης. Η επίκληση της αξιολόγησης ως μπαμπούλα είναι πολύ συχνή από πολλούς προϊσταμένους.
Όπως και στο παρελθόν μπορούμε να ακυρώσουμε στην πράξη αυτή την απαίτηση αρνούμενοι να υπογράψουμε την αξιολόγησή μας
Η ΕΣΚ – ΟΤΕ καλεί τους εργαζόμενους να μη συμμετάσχουν στην διαδικασία αυτοαξιολόγησης και να μην υπογράψουν την αξιολόγησή τους γιατί οι πραγματικοί στόχοι των εργαζόμενων όπως η κάλυψη των αναγκών μας & η βελτίωση της ζωής μας είναι out of scope. Οι πραγματικοί στόχοι για τη ζωή μας δεν κερδίζονται μέσα από διαδικασίες της εργοδοσίας αλλά μέσα από την οργάνωση στα σωματεία, με αγώνα που θα πάει κόντρα στα συμφέροντα των μετόχων. Η απεργία στις 9 Απρίλη πρέπει να αποτελέσει ένα σταθμό κλιμάκωσης του πανεργατικού αγώνα που γνώρισε κορύφωση με τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις της 28ης Φλεβάρη. Απεργούμε για να διασφαλίσουμε ότι στο σύνθημα που επικρατεί ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ απαντάμε ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ, για να μην επιτρέψουμε τη συγκάλυψη των ευθυνών για το έγκλημα στα Τέμπη, για να μην ξαναζήσουμε ένα τέτοιο έγκλημα κατά του λαού, για να μπορέσουμε να ανασάνουμε από τη φτώχεια που μας έχουν επιβάλει κυβέρνηση και εργοδότες με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές.