Συνάδελφε, Συναδέλφισσα,
Τη Δευτέρα 15 Γενάρη πραγματοποιήθηκε το πρώτο ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων CTS μετά την υπογραφή της σύμβασης, η οποία υπογράφηκε από την εργοδοτική – κυβερνητική πλειοψηφία του σωματείου, την παράταξη της Ενιαίας Δύναμης, κατά παραγγελία της διοίκησης της CTS. Παρά το ότι το κύριο θέμα ήταν ο προγραμματισμός των τακτικών ετήσιων Γενικών Συνελεύσεων, προς ενόχληση της παραπάνω παράταξης, τοποθετηθήκαμε πάνω στο χτύπημα που έφερε η παραπάνω σύμβαση στους εργαζόμενους της CTS. Μιας σύμβασης η οποία καταδικάζει τους εργαζόμενους στη CTS στον εισαγωγικό μισθό των ανειδίκευτων εργατών στο εμπόριο.
Για αυτό και με περιοδείες στα τμήματα, Ενιαία Δύναμη και εργοδοσία προσπαθούν να χρυσώσουν το χάπι στους εργαζόμενους, που βλέπουν ότι ο μισθός τους παραμένει παγωμένος, όταν η ακρίβεια τσακίζει, τα ενοίκια έχουν εκτοξευθεί και οι λογαριασμοί του ρεύματος προκαλούν εγκεφαλικά μέσα από νέα πολύχρωμα τιμολόγια. Σαν να μην έφτανε αυτό η εργοδοσία αποκτά περισσότερη δύναμη να φέρνει τους εργαζόμενους στα μέτρα της, με μεταθέσεις και μετακινήσεις, stand by, αξιολόγιο και ότι άλλο θέλει, βλέποντας το διευθυντικό δικαίωμα να ισχυροποιείται.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση εμείς οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε να μείνουμε με τα χέρια σταυρωμένα. Για αυτό και στο ΔΣ προτείναμε το σωματείο να διεκδικήσει άμεσα από την εργοδοσία έκτακτη οικονομική παροχή 1000€ ανά εργαζόμενο αφού η σύμβαση δεν μας ικανοποιεί, προκειμένου να μπορέσουμε να βγάλουμε το χειμώνα. Ζήτημα που θα πρέπει να αποφασιστεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις του Συλλόγου που θα πραγματοποιηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα σε περιφέρεια και Αττική. Προτείναμε επίσης την κήρυξη απεργίας για τις 28 Φλεβάρη ημέρα που συμπληρώνεται ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη. Έγκλημα που προκάλεσε η πολιτική που βάζει τα κέρδη παραπάνω από τις ζωές μας. Πολιτική που εκφράζεται και μέσα από την ακρίβεια στα είδη διατροφής και είδη πρώτης ανάγκης, που φέρνει τις συμβάσεις πείνας όπως η δική μας, για να γεμίζουν οι τσέπες των αφεντικών όταν εμείς και οι οικογένειές μας δεν μπορούμε να βγάλουμε το μήνα.
Προφανώς η εργοδοτική πλειοψηφία της Ενιαίας Δύναμης με μισόλογα απέφυγε τη συζήτηση, καταφεύγοντας σε γενικότητες ότι τάχα «επιδιώκουν πάντα οικονομική βοήθεια από την εταιρία». Η οικονομική παροχή όμως δεν έρχεται με παρακαλητά στην διοίκηση η οποία απολαμβάνει πλέον τη σιγουριά μίας «φρέσκιας» ΣΣΕ, χωρίς να δέχεται καμία πίεση. Για αυτό και θα πρέπει να είναι αίτημα διεκδίκησης που θα προκύψει μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες των ΓΣ προετοιμάζοντας το έδαφος και για την ανατροπή της ίδιας της εργοδοτικής σύμβασης, αφού απαλλαγούμε από τους συμμάχους της διοίκησης που βρίσκονται στο τιμόνι του σωματείου και παριστάνουν τους εκπροσώπους μας.
Συνάδελφε, Συναδέλφισσα,
Οι εκλογές του σωματείου είναι κοντά. Τώρα θα πρέπει ο κάθε εργαζόμενος να αναλάβει την ευθύνη του ισχυροποιώντας με την εγγραφή του το σωματείο, παίρνοντας μέρος στην προσπάθεια απεγκλωβισμού του Συλλόγου από την επιρροή της εργοδοσίας. Γιατί αποδείχτηκε ότι οι διαγραφές του προηγούμενου διαστήματος όχι μόνο δεν βοήθησαν στο να υπογραφεί μία καλύτερη σύμβαση, αλλά αντίθετα διευκόλυναν την Ενιαία Δύναμη να μας επιβάλει ότι συνέφερε τη διοίκηση.
Ευθύνη μας είναι επίσης να διασφαλίσουμε ότι αυτές οι εκλογές θα γίνουν ελευθέρα και χωρίς καμία παρέμβαση από «ιδιώτες» που τάχα θα διασφαλίσουν την προστασία των προσωπικών δεδομένων επί πληρωμή, στο κομμάτι της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Πόσο μάλλον όταν το κράτος αναλαμβάνει αυτό το κομμάτι δωρεάν. Ας αφήσουν λοιπόν τα κόλπα. Η πείρα δείχνει ότι έχουμε τη δυνατότητα να διεξάγουμε τις εκλογές μας αξιόπιστα με φυσική παρουσία, έχοντας την ηλεκτρονική ψηφοφορία επικουρικά και κάτω από δημόσια διαχείριση.
Η παράταξη της ΕΣΚ ΟΤΕ, οι ταξικές δυνάμεις στον όμιλο, είμαστε και παραμένουμε δίπλα στον κάθε εργαζόμενο που παλεύει καθημερινά για το μεροκάματο. Δεν ανεχόμαστε την κοροϊδία της διοίκησης και των «κολλητών» της μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Μπορούμε και θα τα καταφέρουμε να πάρουμε πίσω και με το παραπάνω ότι μας στέρησαν όλα αυτά τα χρόνια, αρκεί οι εργαζόμενοι να συνειδητοποιήσουμε την τεράστια δύναμη που έχουμε.