Η διοίκηση της ομοσπονδίας
σε συνεργασία με τη διοίκηση του ΟΤΕ διοργανώνουν μια σειρά εκδηλώσεων με
στόχο, όπως λένε, την προώθηση του μηνύματος του σεβασμού και της ενσωμάτωσης
της διαφορετικότητας. Όπως αναφέρεται και στη σχετική ανακοίνωση οι δράσεις
αποσκοπούν στην εξάλειψη διακρίσεων που σχετίζονται με το φύλο, τη σεξουαλική
προτίμηση, τη θρησκεία, την εθνοτική και φυλετική καταγωγή, την ηλικία και τις
ειδικές ανάγκες που έχουν κάποιοι συνάνθρωποι μας.
Αποτελεί πρόκληση για τους εργαζόμενους στον όμιλο ΟΤΕ η απόφαση
της πλειοψηφίας της ΟΜΕ – ΟΤΕ να συνδιοργανώσει με την εργοδοσία τέτοιου είδους
εκδηλώσεις. Είναι πρόκληση γιατί τους τελευταίους μήνες η εργοδοσία του ΟΤΕ
έχει εξαπολύσει ένα πραγματικό πογκρόμ ενάντια σε παλιούς εργαζόμενους μεγάλης,
σχετικά, ηλικίας αλλά και ενάντια σε συναδέλφους με προβλήματα υγείας. Αυτούς
τους εργαζόμενους προσπάθησε, και σε σημαντικό βαθμό κατάφερε, να τους διώξει
με πρωτοφανείς μεθόδους απειλών και εκβιασμών. Πρώτα τους απαξίωσε με το
αξιολόγιο, μετά τους ενοχοποίησε ότι είναι άχρηστοι και στο τέλος τους
απειλούσε ότι έχουν 2 επιλογές είτε να υπογράψουν την απόλυσή τους παίρνοντας
αυξημένη αποζημίωση είτε να περιμένουν να απολυθούν με όσα ορίζει ο νόμος.
Δυστυχώς, μέσα από αυτή τη διαδικασία κάποιοι συνάδελφοι δεν πρόλαβαν να
φθάσουν καν στο σημείο να υπογράψουν την απόλυσή τους αφού πέθαναν υπό το βάρος
των απειλών και των εκβιασμών.
Είναι ξεκάθαρο και
αποδεικνύεται για πολλοστή φορά ότι η εργοδοσία του ΟΤΕ αλλά και κάθε
μονοπωλίου έχοντας ως μοναδικό κριτήριο την αύξηση της κερδοφορίας και την
ανταγωνιστικότητας εφαρμόζει κάθε βάρβαρη επιλογή που υπηρετεί αυτό το σκοπό.
Ταυτόχρονα, όμως, επειδή πρέπει το βάρβαρο πρόσωπο να φτιασιδώνεται και να
παίρνει ανθρώπινη όψη προσπαθούν με τέτοιου είδους εκδηλώσεις να φορέσουν
ανθρώπινο προσωπείο. Όταν αυτό επιτυγχάνεται με τη συμμετοχή των εκπροσώπων των
ίδιων των εργαζόμενων ο στόχος της εργοδοσίας έχει επιτευχθεί πλήρως.
Η ευθύνη της διοίκησης της
ομοσπονδίας είναι τεράστια αφού ξεπλένει την εργοδοσία παρουσιάζοντας τη ως
φορέα καταπολέμησης των διακρίσεων. Είναι πραγματικά εξοργιστικό. Και γίνεται
ακόμα πιο εξοργιστικό αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι την ώρα που η
πλειοψηφία της ομοσπονδίας βρίσκει χρόνο για happenings που ξεπλένουν
την εργοδοσία την ίδια ώρα δεν έχει χρόνο ούτε καν να καλέσει σε συνεδρίαση τα
συλλογικά όργανα για το αντεργατικό – έκτρωμα που θέλει η κυβέρνηση να
νομοθετήσει κατ’ εντολή των διοικήσεων των επιχειρηματικών ομίλων. Νομοσχέδιο
που η αλήθεια είναι ότι δεν κάνει διακρίσεις αφού διαλύει τη ζωή όλων των
εργαζόμενων ανεξαρτήτως φύλου, θρησκεία, καταγωγής, σεξουαλικής προτίμησης,
ηλικίας, κατάστασης υγείας κλπ. Ισοπεδώνει τα πάντα.
