Η πραγματικότητα που βιώνουμε οι εργαζόμενοι στις
θυγατρικές του ομίλου ΟΤΕ, δεν χωράει άλλη αναμονή. Το εισόδημά μας έχει
χτυπηθεί χωρίς προηγούμενο. Η ζωή μας δεν καλυτερεύει με τα ψίχουλα των
διαφόρων «pass»
της κυβέρνησης, αλλά ούτε μπορούμε να περιμένουμε από επίδοξους τάχα
«προοδευτικούς – αριστερούς» σωτήρες, που συμφωνούν όμως με την πολιτική που
μας έχει οδηγήσει σε αυτό το σημείο. Γνωρίζουμε ότι η επόμενη μέρα θα είναι
ακόμα χειρότερη αφού εμείς θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε τη λεγόμενη πράσινη
μετάβαση, τις συνέπειες του πολέμου, τις επενδύσεις που επιτάσσει ο ψηφιακός
μετασχηματισμός και που πρωταγωνιστεί ο όμιλος που εργαζόμαστε.
Ούτε γίνεται να ανεχτούμε άλλο τις απαράδεκτες
συμβάσεις που υπέγραψαν οι ηγεσίες των πρωτοβάθμιων σωματίων στη CTS, στο Γερμανό και στην E–value με την εργοδοσία. Και αυτό γιατί
υπογράφηκαν ακριβώς για την εξασφάλιση δισεκατομμυρίων για τις τσέπες των
μετόχων του ομίλου, όπως μαρτυρούν τα ίδια τα οικονομικά στοιχεία. Ενώ σε εμάς
τους εργαζόμενους έφεραν αύξηση της εντατικοποίησης, τα ελαστικά ωράρια, τους
μισθούς που δεν φτάνουν για να βγει ο μήνας. Ούτε μπορούμε να βασιστούμε στο
περίφημο bonus που έταξε ο πρόεδρος του ομίλου και που ήδη διαφημίζει ο εργοδοτικός
συνδικαλισμός για να διατηρηθεί η πολύτιμη εργασιακή ειρήνη.
Χωρίς εμάς δεν μπορεί να φτιαχτεί καμία νέα
σύνδεση, δεν μπορεί να αποκατασταθεί καμία βλάβη. Χωρίς τη δουλειά μας δεν
γεμίζουν τα ράφια των καταστημάτων, δεν ξεφορτώνονται τα προϊόντα από τα
φορτηγά, ούτε δουλεύουν οι σύγχρονες φάμπρικες των τηλεφωνικών κέντρων. Όλοι
εμείς εργαζόμαστε στην αιχμή της τεχνολογίας, χωρίς εμάς δεν προχωράνε ούτε project, ούτε επενδύσεις. Πάνω
στην δουλειά μας στηρίζεται όλη η κοινωνία. Και ενώ υπάρχουν οι δυνατότητες να
ζήσουμε με αξιοπρέπεια, μας γεμίζουν ψέματα για να παραμείνουμε με το κεφάλι
σκυμμένο, για να μην καταλάβουμε την τεράστια δύναμη που έχουμε. Είναι
γελασμένοι αν νομίζουν ότι θα ξεμπερδέψουν τόσο εύκολα από τους εργαζόμενους.
Οι
εργαζόμενοι απαιτούμε ένα σταθερό εισόδημα και όχι φιλοδωρήματα. Δεν θα
συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα που περισσεύουν από το καρβέλι που παράγουμε και
που μασουλάνε οι μέτοχοι. Τώρα να ξεκινήσει η διαδικασία για την καταγγελία όλων
αυτών των άθλιων συμβάσεων! Αυτό δεν μπορεί να γίνει από μόνο του, παρά μόνο με
τη συμμετοχή σε αυτή την προσπάθεια των ίδιων των εργαζομένων, οι οποίοι θα
πρέπει να ξεπεράσουν τους αρνητικούς συσχετισμούς που επικρατούν στο σωματείο
και αντικειμενικά βάζουν εμπόδια στο καθολικό αίτημα των συναδέλφων.
Τώρα είναι η ώρα μέσα από διαδικασίες
γενικών συνελεύσεων να διαμορφώσουμε μια νέα διαφορετική στρατηγική σε εντελώς
άλλη κατεύθυνση από αυτήν που ακολουθούν οι ηγεσίες του συνδικαλιστικού
κινήματος στον ΟΤΕ τα τελευταία 15 χρόνια. Έτσι άλλωστε δεν κάνανε δεκάδες
ΤΔΕ πέρυσι το Νοέμβρη, στέλνοντας μήνυμα καταδίκης της κατάπτυστης ΣΣΕ; Δεν
ανακαλύπτουμε το τροχό, πρόκειται για μια στρατηγική δοκιμασμένη που είτε
φέρνει νίκες, είτε δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να αναχαιτιστεί η επίθεση
της εκάστοτε εργοδοσίας. Αυτό ακριβώς έκαναν οι εργάτες στο κλάδο των
κατασκευών σε μια εποχή που η χώρα γεμίζει εργοτάξια ή στο λιμάνι της COSCO,
όπου αφορμή τον αγώνα για μέτρα υγείας και ασφάλειας έφεραν τα πάνω κάτω.
Με τη στρατηγική αυτή υπέγραψαν
Συλλογική Σύμβαση Εργασίας σε κλαδικό και επιχειρησιακό επίπεδο που να
ικανοποιεί τις ανάγκες τους κ όχι κουρελόχαρτα όπως είναι οι δικές μας
ΣΣΕ. Αλλά ακόμα και όταν δεν καταλήγει σε υπογραφή ΣΣΕ, η στρατηγική αυτή,
δίνει τη δυνατότητα να ανατραπούν τα σχέδια της εργοδοσίας, όπως συμβαίνει στη
ΛΑΡΚΟ, που οι εργαζόμενοι δίνουν μια τιτάνια μάχη αλλά κ στην «e-food».
Αλίμονο αν όλοι αυτοί
σταύρωναν τα χέρια και περίμεναν τις εκλογές μήπως και μία άλλη κυβέρνηση θα
είναι λιγότερη κακή από την προηγούμενη. Ό,τι κέρδισαν το κέρδισαν με τον αγώνα
τους, ενώ όλες οι κυβερνήσεις νομοθετούσαν ενάντιά τους. Δίπλα τους ήταν το
συνεπές ταξικό εργατικό κίνημα, οι εργαζόμενοι που δεν υποστέλλουν τη σημαία
«λόγο των ιδιαίτερων συνθηκών», που δεν λένε «θα λογαριαστούμε μετά».
Οι εργαζόμενοι δεν ξεχνάνε ότι τα
συνδικαλιστικά στελέχη της ΝΔ του Σύριζα, και του ΠΑΣΟΚ μέσα στο σύλλογο
εργαζομένων της CTS,
πρωτοστάτησαν για ενταχθεί ο νόμος Χατζηδάκη στη σύμβαση της CTS, για να
μειωθούν οι μισθοί, για να καταργηθούν θεσμικά δικαιώματα 40 ετών. Το γεγονός αυτό δεν
πρέπει να ξαφνιάζει κανέναν τίμιο εργαζόμενο. Οι αντεργατικοί νόμοι που οι
εργοδότες, όπως ο δικός μας, εκμεταλλεύονται για το ξεζούμισμα των εργαζομένων
είτε ψηφίστηκαν, είτε στηρίχθηκαν από όλα τα κόμματα που ανέλαβαν το τιμόνι της
εξουσίας τα τελευταία τουλάχιστον 20 χρόνια.
Υπάρχουν μάλιστα παρατάξεις που ζητάνε
τροποποίηση της σύμβασης ή ακόμα και έκτακτο βοήθημα ρίχνοντας νερό στο μύλο
της εργοδοσίας. Αφήνουν εκτός συζήτησης την επαναφορά των θεσμικών δικαιωμάτων που χάσαμε.
Ζητάνε δηλαδή να μείνει ανέγγιχτο όλο το άθλιο οικοδόμημα του διευθυντικού
δικαιώματος, το αίσχος του νόμου Χατζηδάκη. Για να συνεχίσει η εργοδοσία να έχει τα χέρια
της «λυμένα», να αυξάνει την εντατικοποίηση, το χρόνο εργασίας και την ευελιξία
κατά το δοκούν. Δεν μπορούμε να ανεχθούμε κάτι τέτοιο. Η θέση ολόκληρης της ΕΣΣΕ και
του ΕΚΠ του Νοέμβρη του 2021 είναι στο καλάθι των αχρηστών.
Απαιτούμε τώρα:
- Την καταγγελία των εκτρωματικών συμβάσεων στις
θυγατρικές CTS,
Γερμανός και E–value, το Νοέμβρη που
συμπληρώνεται ένας χρόνος από την υπογραφή τους. - Την υπογραφή νέων ΕΣΣΕ με εισαγωγικό κλιμάκιο αυτό που ίσχυε
το 2011, με ταυτόχρονη αύξηση των μισθών πάνω από το ύψος του πληθωρισμού. Την
κατάργηση κάθε απαράδεκτου διαχωρισμού που επέβαλε η εργοδοσία. - Πλήρη και σταθερή εργασία για όλους με 7ωρο 5ημερο 35ωρο και
κατάργηση όλων των ελαστικών σχέσεων εργασίας. - Το ξεπάγωμα των κλιμακίων και τριετιών, καθώς και την ένταξη
στα αντίστοιχα μισθολογικά κλιμάκια με αναγνώριση όλης της προϋπηρεσίας.
