Οι δυνάμεις
της ΕΣΚ ΟΤΕ στο Σύλλογο Εργαζομένων CTS,
ζητήσαμε την έκτακτη σύγκληση του ΔΣ του σωματείου με θέμα την
επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης στη CTS,
προκειμένου να αντισταθμιστεί η τεράστια απώλεια του εισοδήματος που έχουμε
υποστεί, όπως άλλωστε και το σύνολο της εργατικής τάξης.
Ζητάμε επίσης να συζητηθεί το ενδεχόμενο ακόμα και της καταγγελίας της, το
Νοέμβρη που συμπληρώνεται ένας χρόνος από την υπογραφή της, στην περίπτωση που
η εργοδοσία αρνηθεί να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων. Αιτήματα
που έχουν να κάνουν πλέον με την επιβίωσή μας, σε ένα περιβάλλον που χειροτερεύει
μέρα με τη μέρα για εμάς και τις οικογένειές μας.
Το ίδιο
περιβάλλον όμως είναι ευνοϊκότατο για την εργοδοσία και τους μετόχους του
ομίλου, οι οποίοι απολαμβάνουν τη στήριξη της κυβέρνησης,
είτε μέσα από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, είτε μέσα από τους διάφορους
«αναπτυξιακούς νόμους», τις φοροαπαλλαγές και τα διάφορα «επενδυτικά κίνητρα».
Και όλα τα παραπάνω χωρίς να υπολογίζουμε το καθημερινό «ξεζούμισμα» των
εργαζομένων όλου του ομίλου. Έτσι χτίζεται το θαύμα της κερδοφορίας όχι μόνο
του δικού μας, αλλά συνολικά των επιχειρηματικών ομίλων, που ταυτόχρονα
έχουν στα χέρια τους και όλο το νομοθετικό οπλοστάσιο των αντεργατικών μέτρων
που έχτισαν η τωρινή και οι παλαιότερες κυβερνήσεις.
Από που προκύπτει όμως αυτή
η γενναιοδωρία της κυβέρνησης; Από που βρέθηκε ο περίφημος «δημοσιονομικός
χώρος» όπως λένε για τη στήριξη του ΟΤΕ και των υπολοίπων μονοπωλιακών ομίλων; Προκύπτει
από τη φοροληστεία του λαού, από τις περικοπές σε υγεία και παιδεία με
αποτέλεσμα τα χιλιάδες κενά σε γιατρούς και δασκάλους, από τα δεκάδες παιδιά
εκτός βρεφονηπιακών σταθμών, τις ανύπαρκτες υποδομές προστασίας της ζωής και
της περιουσίας από τα φυσικά φαινόμενα. Και ότι δεν καταλήγει στις τσέπες των
επιχειρήσεων παίρνει τη μορφή των διαφόρων pass που δίνονται προκλητικά ως φιλοδώρημα στο λαό, για να συνηθίζει στα
ψίχουλα και την κοροϊδία, να μην απαιτεί την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών
του.
Οι
εργαζόμενοι οφείλουμε να βάλουμε τώρα ένα φρένο σε όλα αυτά. Καμία αναμονή για
τις δήθεν καλύτερες συνθήκες που θα έρθουν, γιατί κάθε φορά αποδεικνύεται ότι
είναι χειρότερες. Καμία αναμονή για κάποια άλλη δήθεν «προοδευτική» κυβέρνηση
που θα ακολουθήσει όμως ακριβώς την ίδια πολιτική. Οι
εργαζόμενοι δοκιμάσαμε όλων των ειδών τις κυβερνήσεις χωρίς αποτέλεσμα. Κάποτε
μας έλεγαν ότι έχουμε κρίση για αυτό δεν είναι καιρός για διεκδικήσεις. Τώρα
μας λένε για τις έκτακτες συνθήκες του πολέμου για να διατηρείται η περίφημη
κοινωνική και εργασιακή ειρήνη, για να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα νέες θυσίες, για
να στηρίζονται οικονομικά και πάλι επιχειρήσεις σαν και αυτή που εργαζόμαστε. Όλα
αυτά είναι ένας κύκλος δίχως τέλος.
Η αλήθεια
που κρύβουν κυβέρνηση, εργοδοσία και εργατοπατέρες συνολικά, αλλά και στον
όμιλο ΟΤΕ είναι ότι υπάρχει ελπίδα εάν τώρα οι εργαζόμενοι ξεκινήσουν την
αντεπίθεσή τους. Γιατί αυτό αποδεικνύουν μία σειρά από εργασιακοί χώροι που μέσα σε αυτές τις συνθήκες διεκδικούν και
κερδίζουν. Γιατί αυτό έγινε στις προβλήτες της COSCO, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στους οικοδόμους και
αλλού. Το ίδιο αποδεικνύουν οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις στη Μεγάλη
Βρετανία, στην Ισπανία, στις ΗΠΑ και αλλού.
Με βάση τα παραπάνω
χειροπιαστά παραδείγματα, απευθυνόμαστε στο σύνολο των εργαζομένων στον όμιλο
ΟΤΕ. Ιδιαίτερα στους εργαζόμενους στη CTS, στην
E–value και Γερμανό, όπου λόγο της εκτρωματικής ΣΣΕ που υπέγραψαν οι ηγεσίες
των εκεί σωματείων, έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά με τη γιγάντωση του
διευθυντικού δικαιώματος, τα ωράρια λάστιχο, τις συνεχείς μετακινήσεις για την
κάλυψη κενών, το κυνήγι των άπιαστων στόχων και τόσα άλλα. Ακόμα και αν δεν
συμφωνείτε σε όλα μαζί μας, βλέπετε ότι η εικόνα που παρουσιάζει το
συνδικαλιστικό κίνημα στον όμιλο ΟΤΕ είναι απογοητευτική. Αντί για πανίσχυρα
σωματεία που οργανώνουν τη μάχη στο πλευρό των εργαζόμενων, με ευθύνη του
κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού, έχουν μετατραπεί στην καλύτερη σε
εταίρους της εργοδοσίας. Πέρα από τον συμβιβασμό και την απογοήτευση που
σπέρνουν έχουν ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση της επίθεσης που βιώνουμε. Σας
καλούμε σε αγωνιστική συμπόρευση, κόντρα στο κλίμα αναμονής που μας παρουσιάζουν,
κόντρα στην καλλιέργεια του «τίποτα δεν αλλάζει».
Σας καλούμε να κάνουμε την αρχή φωνάζοντας για το αυτονόητο εν έτει 2022:
Να μην μείνει κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα και θέρμανση!
Συμμετέχουμε όλοι στις παραστάσεις διαμαρτυρίας την Τρίτη 13/9 στις 19:00 στους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας στην Αθήνα.
Για τον κλάδο μας το ραντεβού είναι στο «Φυσικό Αέριο Αττικής», Λεωφ. Κηφισίας 108 Αθήνα
Συμμετέχουμε
επίσης στην κινητοποίηση για την κάλυψη των τεράστιων απωλειών στο εισόδημά μας,
για αυξήσεις στους μισθούς, την Πέμπτη 15/9 στις 19:00 στο υπουργείο
οικονομικών στο Σύνταγμα. Κινητοποίηση που έχουν εξαγγείλει
100άδες εργατικά σωματεία και φορείς και για την οποία σιωπά η ηγεσία της ΟΜΕ
ΟΤΕ και τα υπόλοιπα σωματεία στον όμιλο.
Η επιτυχία
των παραπάνω σταθμών να δώσει το έναυσμα για πανελλαδικό «απεργιακό ξεσηκωμό»,
στο δεύτερο 15ήμερο του Οκτώβρη. Μέσα στον όμιλο οι
εργαζόμενοι έχουν χρέος να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Να μην επιτρέψουν
σε διοίκηση και εργατοπατέρες για μία ακόμα φορά να βάλουν στο γύψο τις
εργατικές κινητοποιήσεις. Μέσα από συνελεύσεις, από μαζέματα σε κάθε χώρο
δουλειάς, να ασκήσουν πίεση για τη διαμόρφωση αιτημάτων που θα απαντάνε στις
διαρκείς και διευρυμένες ανάγκες όλων ανεξαιρέτως των εργαζομένων στον όμιλο
ΟΤΕ, ανεξάρτητα από την θυγατρική στην οποία εργάζονται.
Οι δυνάμεις της ΕΣΚ ΟΤΕ σε
κάθε χώρο δουλειάς, αλλά και στα σωματεία του ομίλου, θα δώσουμε όλες μας τις
δυνάμεις να μεγαλώσει η σπίθα, να πάρουν πάνω τους την οργάνωση της μάχης οι
ίδιοι οι εργαζόμενοι. Να απαιτήσουν εδώ και τώρα:
- Την επαναδιαπραγμάτευση των εκτρωματικών
συμβάσεων στις θυγατρικές CTS,
Γερμανός και E–value. Την καταγγελία τους το Νοέμβρη που
συμπληρώνεται ένας χρόνος από την υπογραφή τους εάν δεν ικανοποιηθούν τα δίκαια
αιτήματά μας. - Την υπογραφή νέων
ΣΣΕ για τη μητρική και τις θυγατρικές του ομίλου, με εισαγωγικό κλιμάκιο αυτό
που ίσχυε το 2011, με ταυτόχρονη αύξηση των μισθών πάνω από το ύψος του
πληθωρισμού. Την κατάργηση κάθε απαράδεκτου διαχωρισμού που επέβαλε η εργοδοσία
όλα τα προηγούμενα χρόνια. - Πλήρη και σταθερή
εργασία για όλους με 7ωρο 5ημερο 35ωρο και κατάργηση όλων των ελαστικών σχέσεων
εργασίας. - Το ξεπάγωμα των
κλιμακίων και τριετιών, καθώς και την ένταξη στα αντίστοιχα μισθολογικά
κλιμάκια με αναγνώριση όλης της προϋπηρεσίας. - Την αυτόματη
αναπροσαρμογή του μισθού προκειμένου να καλύπτει τις απώλειες από την αύξηση
του πληθωρισμού. - Την
κατάργηση της απαράδεκτης «πολιτικής για την τηλεργασία» που επέβαλε μονομερώς
η εργοδοσία. Να μην εργάζεται κανένας αποκλειστικά ως τηλεργαζόμενος.
