Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες,
«Ο αγώνας της πλειοψηφίας ΟΜΕ-ΟΤΕ, με την σύμφωνη γνώμη των ΔΑΚΕ, Α.Σ, δικαιώθηκε. Υπόγραψε την ιστορικά καλλύτερη ΣΣΕ που ικανοποιεί όλες τις πλευρές» ( οι υπογραμμίσεις δεν είναι δικές μας ).
Υπέγραψε νέα διετή ΣΣΕ για το 2001-2 με τον γνωστό τρόπο των 4 ετεροχρονισμένων δόσεων ( 1/6 και 1/12 κάθε χρόνου), που μεταφέρουν στην ουσία την εφαρμογή της σύμβασης στο …2003. Ήταν τέτοια η …αξία της ΣΣΕ για τους εργαζόμενους για φέτος, όπως την …στρογγύλεψε ο κ. Παπαντωνίου και τη δέχτηκε η ηγεσία της ΟΜΕ, που ακόμα κι ο Μανασής …δεν άντεξε (!) και αποφάσισε, χωρίς να το ζητήσει η ΟΜΕ, να δώσει επιπλέον 100.000 δρχ. σαν μπόνους. Και γιατί να μην το κάνει αφού εξασφάλισε :
- Την απαρέγκλιτη τήρηση της κυβερνητικής εισοδηματικής πολιτικής λιτότητας για τη διετία 2001-2002.
- Διετή «εργασιακή ειρήνη» στη διάρκεια της οποίας – η όποια Δ/ση ΟΤΕ – θα προωθήσει τα σχέδια της.
- Την παραπέρα μείωση του μόνιμου προσωπικού, που θα επιφέρει μεγαλύτερη εντατικοποίηση και υπερεκμετάλλευση της εργασίας μας, και ταυτόχρονα νέα μείωση των δαπανών μισθοδοσίας.
- Τη μεθόδευση ενός πιο «απλού μισθολογίου» που θα διαχωρίσει το «απλό» προσωπικό από τα αδρά αμειβόμενα στελέχη και με την ευχέρεια και ευθύνη του Δ/ντα Συμβούλου (δήλωση Μανασή μετά την υπογραφή και όρος 32 της σύμβασης για την χορήγηση μπόνους).
- Το ελαστικό ωράριο, κατ’ αρχήν στο Διοικητικό Μέγαρο., μέχρι τις 5 το απόγευμα.
- Το πάγωμα και την απαξίωση των ειδικών επιδομάτων ( ανθυγιεινό, τεχνικό κ.λ.π.). την θεσμική πλέον μείωση του Οικογενειακού Επιδόματος.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες,
Μετά από…έξι (6) !!! μηνών «διαπραγματεύσεις», η πλειοψηφία της ΟΜΕ ( ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-Α.Σ.) …αποδέχτηκε τη συμφωνημένη ανάμεσα στον Μανασή και την ΠΑΣΚΕ πρόταση για τη ΣΣΕ 2001-2002. Κι ενώ στην αρχή η πλειοψηφία αυτή αρνήθηκε στο όνομα της …ενότητας (η ΠΕΤΕΜ απειλούσε με …αποχώρηση από την Ομοσπονδία) να διεκδικήσει αυξητικές τροποποιήσεις του μισθολογίου (όπως πρότεινε η ΕΣΚ), αλλά μόνο γενικές αυξήσεις, τελικά υπέγραψε μια νέα μισθολογική κλιμάκωση, πάλι στο όνομα της …ενότητας !! Αποτέλεσμα, η …διαφωνία τώρα (!) του ΠΣΥΠ και η …απειλή του για αποχώρηση από την ΟΜΕ !! Είμαστε βέβαιοι πως τώρα οι Μηχανικοί (ΕΜΗΕΤ) θα ζητήσουν να …ξαναμπούν στην Ομοσπονδία απ’ την οποία έφυγαν λόγω της σύμβασης του 1999 !!!
Συνάδελφοι, άραγε η ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ (πλειοψηφία) σ’ αυτούς τους Συλλόγους που μπαινοβγαίνουν ή απειλούν ότι θα μπαινοβγαίνουν …ενωτικά στην ΟΜΕ, δεν μπορούν να τα βρουν με τις …αδελφές τους στην Ομοσπονδία ; Ασφαλώς και μπορούν. Απλά δεν θέλουν γιατί έτσι παίζουν το γνωστό κόλπο-δούλεμα των εργαζομένων, μέσω της δημιουργίας συντεχνιακών αντιπαραθέσεων, που επιτρέπει στη Δ/ση ΟΤΕ και την κυβέρνηση να περνάει την πολιτική της, χωρίς αυτό να φαίνεται.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες,
Πιστεύουμε πως το οικονομικό σκέλος της ΣΣΕ δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας όλοι για την αποδοτικότητά της. Τα επί μέρους παραδείγματα κατά περίπτωση πιστοποιούν τη γενική εκτίμηση, πως:
- Με μείωση στο εισόδημά μας για το 2001 γύρω στο 6,3% (3,5% ο πληθωρισμός, 1,3% επιπλέον κρατήσεις για διάφορα Ταμεία, 1,,5% αύξηση φορολογίας) η ΣΣΕ δίνει μια μέση αύξηση για το 2001 περίπου 2,3% και με το μπόνους των 100000 του κ. Μανασή περίπου 4 – 5 %. Δηλαδή έχουμε μέση απώλεια για το 2001 περίπου 1,5 – 2,5 %.
- Για το 2002, η ΣΣΕ αποδίδει μέση αύξηση περίπου 7 – 8,5%. Αν δεχτούμε πως οι απώλειες θα είναι τουλάχιστον ίσες με του 2001 (6,3%), προκύπτει μια μέση αύξηση 0,5 – 2%. Συνολικά λοιπόν στη διετία έχουμε μείωση περίπου 1- 2%. Για το 2003 ‘’άγνωστες οι βουλές της …Γ.Σ των μετόχων’’ !!
Είναι χαρακτηριστικό πως λίγες μόνο μέρες πριν την υπογραφή αυτή, η ίδια πλειοψηφία διεκδικούσε μόνο (!) για το 2001 αυξήσεις 7-8%, απορρίπτοντας την απόδοση πριμ.
- Η εκτός βασικού μισθού «γενναιοδωρία» των 100.000 του κ. Μανασή, σαν αντιστάθμισμα των απωλειών, πέραν του ότι ανοίγει το δρόμο για μισθολογικές αυθαιρεσίες εκ μέρους της Διοίκησης, επιχειρεί να αποτελέσει το φύλλο συκής για την «εθελόδουλη» με το αζημίωτο στάση της πλειοψηφίας της ΟΜΕ και τους συν αυτοίς. Προσπαθεί να συγκαλύψει τα ‘’30 αργύρια’’ των αμοιβών των μελών της Ε.Ε της ΟΜΕ στα διάφορα Δ. Συμβούλια των θυγατρικών και των άλλων ΔΕΚΟ, το όργιο του «κάτω-πάνω κ.λπ. από το τραπέζι» μοιράσματος σε ημετέρους, στελέχη κ.α. εκατοντάδων εκατομμυρίων σαν πριμ, μπόνους, «έξοδα παράστασης» σε δεκάδες επιτροπές αξιολόγησης, διαχείρισης κ.λπ., που δημιουργούν μια προκλητική κατάσταση για τους απλούς εργαζόμενους ( γνωρίζουν άραγε οι εργαζόμενοι ότι υπάρχουν στελέχη που εισπράττουν μόνο από επιτροπές γύρω στο 1.000.000. το μήνα και όχι μόνο ;).
- Να γιατί όταν ο κ. Μανασής ανακοίνωσε στη Γ.Σ των μετόχων, που έγινε την ίδια μέρα 25 Ιούνη αμέσως μετά την υπογραφή της ΣΣΕ:
- Το σπάσιμο του ΟΤΕ σε τέσσερα κομμάτια και το άνοιγμα του δρόμου για μια νέας μορφής (τμηματική) ιδιωτικοποίησης. Ήδη κατατέθηκε σχετική τροπολογία στη βουλή.
- Την λειτουργία του ΟΤΕ σαν αμιγώς ιδιωτική εταιρεία. Οι ιδιώτες μέτοχοι κατέχουν πλέον το 57% μετά το τελευταίο ξεπούλημα του 8 % από τον κ. Παπαντωνίου στη Νέα Υόρκη.
- Νέα Γ.Σ των μετόχων τον Σεπτέμβρη για την εκχώρηση του μάνατζμεντ σ’ αυτούς με όλα τα δικαιώματα.
- Την απαλλαγή του ΟΤΕ από οποιαδήποτε στο μέλλον υποχρέωση απέναντι στο ΤΑΠ-ΟΤΕ (ψηφίζεται ήδη σχετική τροπολογία στη βουλή).
- Την νέα αύξηση των τιμολογίων μέσω της χρονοχρέωσης στο δευτερόλεπτο (!!).
Κανείς από την ΟΜΕ όχι μόνον δεν πρόβαλε καμία αντίρρηση, παρά τις αποφάσεις που υπήρχαν, αντίθετα ευχαρίστησε, δια στόματος του σ. προέδρου, τη Διοίκηση του ΟΤΕ για την καλή συνεργασία που είχαν.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες,
Η προκλητική αυτή κατάσταση κυβέρνησης – Διοίκησης ΟΤΕ και ηγεσίας ΟΜΕ δεν μπορεί και δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Οι εξελίξεις, κάτω από το βάρος των αγωνιστικών αντιδράσεων των εργαζομένων και του λαού, ενάντια στην αντιασφαλιστική πολιτική της κυβέρνησης, στον τρομονόμο, στην υγεία κ.λπ. είναι σημαντικές :
- Η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος αναζωογόνησε τις εσωτερικές τριβές για τις καρέκλες (και όχι για την ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής) και θέλει μόνο να πιστοποιήσει με έκτακτο Συνέδριο την συνοχή της για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής.
- Ο οικονομικός (ΣΕΒ) και ξένος παράγοντας (ΗΠΑ-Μπερνς) κάνουν ανοικτή παρέμβαση υπέρ της Ν.Δ., ακριβώς για να δείξουν πως τα αφεντικά θα αποφασίσουν ποιος θα είναι ο καλύτερος υπάλληλος-διαχειριστής, που αυτοί θα επιλέξουν για να υπηρετήσει τα συμφέροντά τους.
- Το εργατικό και λαϊκό κίνημα σε διεθνές επίπεδο συντονίζεται και δυναμώνει την πάλη του ενάντια στην καπιταλιστική «παγκοσμιοποίηση». Μετά τη Γενεύη και το Γκέτεμποργκ έρχεται η Γένοβα.
Μπροστά σ’ όλα αυτά οι εργαζόμενοι έχουν να κάνουν πλέον μια επιλογή :
Να γυρίσουν την πλάτη σε ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και στους «ανησυχούντες» συνοδοιπόρους τους και να δώσουν την υποστήριξή τους στις ταξικές και πολιτικές δυνάμεις που δείχνουν και ενισχύουν το δρόμο της ταξικής πάλης για την αποτροπή και ανατροπή της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου και της Ε.Ε., το δρόμο του εργατικού και λαϊκού μετώπου απέναντι στον συνασπισμό των αντιλαϊκών δυνάμεων του κεφαλαίου.