Την Πέμπτη 6 Απρίλη συζητήθηκε στην επιθεώρηση εργασίας η καταγγελία του ΣΕΤΗΠ, για την επιβολή του stand by (καθεστώς ετοιμότητας), στους τεχνικούς πεδίου στη CTS. Η άποψη του συνδικάτου μάλιστα υιοθετήθηκε από την ίδια την επιθεωρήτρια του ΣΕΠΕ, αφού το μέτρο του stand by εφαρμόστηκε αυθαίρετα και μονομερώς από την εργοδοσία της CTS, χωρίς να υπάρχει καμία ειδική σύμβαση εν ισχύ που να το προβλέπει. Δεν αναφέρεται μάλιστα ούτε στον νέο ΕΚΠ που ισχύει από το Νοέμβρη του 2021 στη CTS.
Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός, ότι στο γραπτό υπόμνημα που κατέθεσε η πλευρά της εργοδοσίας αναγράφει ότι ο Σύλλογος εργαζομένων CTS «…βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία και συζητήσεις με τη διοίκηση της εταιρίας προκειμένου να αντιμετωπίζονται με συνεννόηση και εκατέρωθεν καλή πίστη τα εργασιακά θέματα, μεταξύ των οποίων και το stand by». Και συνεχίζει: «…το Σωματείο της CTS υποστηρίζει τη λειτουργία του stand by… και μάλιστα διαφημίζει το καθεστώς παροχής stand by / call out στη CTS…».
Με βάση τα παραπάνω, ρωτάμε ευθέως τις πλειοψηφίες στο σωματείο της CTS. Είναι αλήθεια αυτά που αναφέρει και μάλιστα γραπτώς η διοίκηση; Από πότε η πλειοψηφία της διοίκησης του σωματείου και με ποια απόφαση διοικητικού συμβουλίου, όχι μόνο συνομιλεί, αλλά και αποφασίζει με την εργοδοσία για ζητήματα που χειροτερεύουν τις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων; Γιατί το καθεστώς του stand by δεν είναι τίποτα άλλο από τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, αποτελεί ένα ακόμα μέσο εντατικοποίησης της εργασίας, ίσως το πιο ακραίο, με ξεκάθαρο στόχο τη μείωση του λεγόμενου «μισθολογικού κόστους». Ο εργοδότης μάλιστα βασίζεται στους χαμηλούς μισθούς που επέβαλε με σύμβαση μαζί με τις εργοδοτικές πλειοψηφίες στο σωματείο, προκειμένου να αποδεχτεί ο κάθε εργαζόμενος χωρίς αντιδράσεις το συγκεκριμένο μέτρο.
Με βάση τα παραπάνω οφείλει άμεσα η πλειοψηφία της διοίκησης του συλλόγου της CTS, η παράταξη της «Ενιαίας Δύναμης» να ξεκαθαρίσει εάν αυτά που αναφέρει η εργοδοσία είναι αληθή. Αν επιβεβαιώνονται τα λεγόμενα του ίδιου του CEO του ομίλου που τους αποκαλεί «συνοδοιπόρους». Αν τελικά βρίσκονται με την πλευρά των εργαζόμενων ή της εργοδοσίας. Ρητορικό το ερώτημα αυτή τη φορά…
Αποδεικνύεται περίτρανα ότι αυτό που πραγματικά χρειάζεται τώρα είναι να αρχίσουν άμεσα οι συζητήσεις για την επαναδιαπραγμάτευση της εκτρωματικής ΣΣΕ, για οριζόντιες αυξήσεις στον τακτικό μισθό για όλους τους εργαζόμενους στη CTS και εκτός της προσωπικής διαφοράς τουλάχιστον 20%, όσο δηλαδή είναι ο πληθωρισμός στα τρόφιμα. Για την επαναφορά του ΕΚΠ όπως ίσχυε πριν την κατάργησή του το Νοέμβρη του 2021, την επαναφορά όλων των δικαιωμάτων και του πλέγματος προστασίας που μας αφαιρέσαν. Μόνο έτσι μπορεί να μπει φρένο στον εκβιασμό για το stand by, που πλασάρεται ως ένα ακόμα μέτρο «επαιτείας», στις «ευέλικτες» αμοιβές που έχουν διαμορφώσει για εμάς, χωρίς εμάς, μέτρο που τάχα θα φέρει ανακούφιση σε χαμηλόμισθους εργαζόμενους. Στην πραγματικότητα θα αποτελέσει τον «δούρειο ίππο» για να αποφύγει η εργοδοσία νέες προσλήψεις, να γλιτώνει βάρδιες, να παρεμβαίνει στον οικογενειακό προγραμματισμό, αβγαταίνοντας τα κέρδη της, ενώ ο εργαζόμενος εκτός από το 8ωρο θα θυσιάζει και τον προσωπικό του χρόνο.
