Η καθημερινότητα στην
Πληροφορική … ένας εφιάλτης
Πληροφορική … ένας εφιάλτης
- Ωράριο δεν υπάρχει. Πολλοί συνάδελφοι φεύγουν, σχεδόν καθημερινά, μετά τις 7 ή τις 8 το
βράδυ. Άλλοι αναγκάζονται να δουλέψουν από το σπίτι. Μάλιστα, υπάρχει
σχεδιασμός να γίνει καθεστώς η δουλειά από το σπίτι με «Δούρειο Ίππο» το standby - Για πολλούς συναδέλφους δεν υπάρχει Σ/Κ ή τριήμερο. Όσοι σχετίζονται με το deployment των releases, δουλεύουν – χωρίς υπερβολή – όλη
μέρα και όλη νύχτα (μια ματιά στις ώρες άφιξης και αποχώρησης πείθει και τον
πλέον άπιστο). - Οι στόχοι του UpperManagement είναι πέρα από κάθε λογική. Θέτουν εξωπραγματικούς στόχους οι
οποίοι λειτουργούν ως μόνιμο μέσο πίεσης για ακόμα περισσότερη δουλειά από
εμάς, αποσκοπώντας στην όξυνση της εντατικοποίησης.
- Μόνιμος εκνευρισμός και ρήξη των συναδελφικών σχέσεων. Στο κυνήγι των στόχων και της
περίφημης «Πελατοκεντρικότητας» αναγκαζόμαστε να κυνηγάμε ο ένας τον άλλον με
συνεχείς ενοχλήσεις, e–mails, τηλέφωνα ενώ, λόγω του τεράστιου φόρτου δουλειάς και των
πολλών παράλληλων εργασιών, η προσφυγή στο μέσο του escalation είναι καθημερινή. - Απαράδεκτη συμπεριφορά των
διευθυντικών στελεχών.
Φωνές, ειρωνείες, απειλές για απόλυση. - Χώροι εργασίας ανθυγιεινοί και επικίνδυνοι. Σε πολλές θέσεις εργασίας κάθονται 2
εργαζόμενοι, διάδρομοι είναι κλειστοί από γραφεία ή συρταριέρες, πολύ έντονος θόρυβος
από τις διαρκείς συναντήσεις στους “openspace” χώρους.
Όλα αυτά
έχουν διαμορφώσει μια κατάσταση εντατικοποίησης της εργασίας που κυριολεκτικά «έχει
χτυπήσει κόκκινο». Πολλοί συνάδελφοι ήδη αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας που
συνδέονται άμεσα με το εργασιακό περιβάλλον (μυοσκελετικά νοσήματα, υπερβολικό
άγχος) ενώ το σύνδρομο της εργασιακής εξουθένωσης (“burn–out syndrome”) εμφανίζει σημάδια επιδημίας.
έχουν διαμορφώσει μια κατάσταση εντατικοποίησης της εργασίας που κυριολεκτικά «έχει
χτυπήσει κόκκινο». Πολλοί συνάδελφοι ήδη αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας που
συνδέονται άμεσα με το εργασιακό περιβάλλον (μυοσκελετικά νοσήματα, υπερβολικό
άγχος) ενώ το σύνδρομο της εργασιακής εξουθένωσης (“burn–out syndrome”) εμφανίζει σημάδια επιδημίας.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Τα παραπάνω δεν
είναι τίποτα άλλο παρά η εφαρμογή των αντεργατικών πολιτικών που νομοθετούνται
εδώ και χρόνια από τις κυβερνήσεις κατ΄απαίτηση της Ε.Ε. και του κεφαλαίου :
πολιτικές, που έχουν γίνει πιο βάρβαρες στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης και
στοχεύουν στην αύξηση της κερδοφορίας, μέσω της τόνωσης της ανταγωνιστικότητας και της προσαρμοστικότητας
των εργαζόμενων «στις νέες συνθήκες». Μας θέλουν να δουλεύουμε όσο και
όποτε κρίνει ο εργοδότης, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, σε καθεστώς φόβου.
είναι τίποτα άλλο παρά η εφαρμογή των αντεργατικών πολιτικών που νομοθετούνται
εδώ και χρόνια από τις κυβερνήσεις κατ΄απαίτηση της Ε.Ε. και του κεφαλαίου :
πολιτικές, που έχουν γίνει πιο βάρβαρες στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης και
στοχεύουν στην αύξηση της κερδοφορίας, μέσω της τόνωσης της ανταγωνιστικότητας και της προσαρμοστικότητας
των εργαζόμενων «στις νέες συνθήκες». Μας θέλουν να δουλεύουμε όσο και
όποτε κρίνει ο εργοδότης, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, σε καθεστώς φόβου.
Συγκεκριμένα, στην Πληροφορική του
ΟΤΕ σημαντικό ρόλο για την εφαρμογή των πολιτικών αυτών διαδραμάτισε το “outsourcing”, μέσω του οποίου η διοίκηση
κατάφερε να επιβάλλει de facto εργασιακές σχέσεις γαλέρας, όπως αυτές των αναδόχων.
ΟΤΕ σημαντικό ρόλο για την εφαρμογή των πολιτικών αυτών διαδραμάτισε το “outsourcing”, μέσω του οποίου η διοίκηση
κατάφερε να επιβάλλει de facto εργασιακές σχέσεις γαλέρας, όπως αυτές των αναδόχων.
Για να αντιμετωπίσουμε συντονισμένα τα παραπάνω προβλήματα σας καλούμε:
- Να τηρείτε το ωράριο εργασίας με βάση
τη σύμβαση της εταιρείας στην οποία έχετε ενταχθεί.(ΟΤΕ- COSMOTE–OTEplus) - Σε περίπτωση υπερωριών ή εργασίας Σ/Κ
ή αργίες να δηλώνετε και να καταγράφετε τον
ακριβή αριθμό ωρών αρνούμενοι οποιοδήποτε συμβιβασμό ή άλλο τρόπο αποζημίωσης
σας προτείνεται. - Να δώσετε αίτηση εγγραφής σας στα σωματεία του
ΟΤΕ, παράλληλα να εγγραφείτε και στο
Κλαδικό Συνδικάτο Τηλεπικοινωνιών, ΣΕΤΗΠ. - Όλα τα σωματεία στον ΟΤΕ να πάρουν
θέση με αποφάσεις για έκτακτα Δ.Σ με
θέμα τις συνθήκες εργασίας και μαζί με τους εργαζόμενους να αποφασίσουν τους
τρόπους αντίδρασης.
Ή θα παραιτηθούμε από τα δικαιώματά μας…
Ή θα πιστέψουμε στη δύναμή μας και στον αγώνα.
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει!!!