ΠΑΣΕ- Η ΝΥΧΤΑ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ….ΜΕΓΑΛΗ (ΜΕΡΟΣ Α)

Συνάδελφισσες – οι,

εργαζόμενοι
στον όμιλο εταιριών ΟΤΕ.

Οι αντεργατικές ανατροπές στα εργασιακά μας δικαιώματα τα τελευταία χρόνια
μέσω του 1ου και 2^ου  μνημονίου
αλλά και όσα θα ακολουθήσουν με το 3^ο «πρώτη- δεύτερη  φορά Αριστερά», δεν ήταν το αποτέλεσμα κακών ή
λιγότερο κακών διαπραγματεύσεων ή προθέσεων, από τις προηγούμενες κυβερνήσεις,
συγκυβερνήσεις  ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και της
τελευταίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Ήταν η απαίτηση των εργοδοτών και
της Ε.Ε, που με εκρηκτικό τρόπο έθετε -σε περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης-
την επιδίωξή του κεφαλαίου  για
σαρωτικές  αλλαγές στις εργασιακές
σχέσεις που είχαν υπογράψει πολλά χρόνια πριν (1993) με την λεγόμενη «ΛΕΥΚΗ ΒΙΒΛΟ». 

Παραθέτουμε 
αυτούσια την κωδικοποίηση όπου η ΕΣΚ αποκάλυπτε και ενημέρωνε τους
εργαζόμενους για τις ριζικές αλλαγές στις σχέσεις της μισθωτής εργασίας :  «Σε
κίνδυνο το 8ωρο, η κατάκτηση του αιώνα», «στο στόχαστρο η κοινωνική ασφάλιση
και τα επιδόματα», «υπό κατάργηση οι Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας», «απολύσεις
χωρίς όρια και χωρίς αποζημίωση»  ΟΛΑ
ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ Η ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΠΟΥ ΤΕΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ,
1991
– Η
ΜΗΤΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ- ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ 
ΕΡΗΜΗΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΑΠΟ:  ΝΔ,ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ (σημερινό ΣΥΡΙΖΑ).

Ποιες όμως ήταν οι κατευθυντήριες Ευρωπαϊκές οδηγίες :

Α) οδηγία περί οργάνωσης του
χρόνου εργασίας 93/104/ΕΚ στο
αρθ.3  οι 11 ώρες ανάπαυσης το 24ωρο
αλλάζουν προς όφελος των εργοδοτών που μπορούν να καθιερώνουν  13 ώρες εργασίας. Παράλληλα ρυθμίζεται
σε 4μηνη-6μηνη-ετήσια βάση με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων… μέσω των εκπροσώπων
τους!

Β) το 2003 έρχεται και νέα οδηγία
2003/88/2003 με νέες «εκτιμήσεις»
για την οργάνωση του χρόνου .Έτσι ο εργοδότης αποκτά δικαίωμα να απασχολεί τον
εργαζόμενο 13ωρα αρκεί να έχουν 11ωρο repo και να κρατά αρχείο εργάσιμων ωρών και εναλλάσσει περιόδους
υπερ-υπο απασχόλησης ( κάτι  παρόμοιο με
τη ΣΣΕ 4^ος 2013 ωράριο Εμπορικών Καταστημάτων)

Γ) και επειδή η δίψα των
εργοδοτών -για καταστρατήγηση του σταθερού χρόνου εργασίας, του 8ωρου-είναι
ακόρεστη, την εξυπηρετεί ο
σοσιαλδημοκράτης ευρωβουλευτής Α.Σέρκας. Το 2004 καταθέτει τροπολογία στην οδηγία και υιοθετείται η περίφημη
διευθέτηση χρόνου εργασίας. Ενεργός –ανενεργός χρόνος εργασίας λύνει τα χέρια
των εργοδοτών που μπορεί να χρησιμοποιούν τη διευθέτηση και  σε ετήσια βάση(on–call time)!  Με τον Ν.
3385/05 «για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας» από την
ελληνική  Κυβέρνηση, συνεχίζεται η
αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων με στόχο την κατάργηση του 8ώρου.

Μια  απαραίτητη επισήμανση: Oι
ευρωβουλευτές του ΣΥΝ (ΣΥΡΙΖΑ)  στις 10 ΜΑΗ  2005, μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ,
υπερψήφισαν την απαράδεκτη Έκθεση Α.
Σέρκας για την οργάνωση του χρόνου εργασίας που προέβλεπε διευθέτηση του
εργάσιμου χρόνου σε 12μηνη βάση και αύξαινε τα χρονικά όρια εργασίας από 65 έως
78 ώρες την εβδομάδα.Την καταψήφισε μόνο το
ΚΚΕ.

Δυστυχώς μέχρι και σήμερα μένει αναπάντητη από το λαό και τους
εργαζόμενους, η επιλογή τους αυτή -που έστειλε στα τάρταρα τον ημερήσιο  σταθερό χρόνο εργασίας.

Ωστόσο χρόνια τώρα  στις πλάτες
των εργαζομένων φορτώθηκαν  τα βάρη των
σκληρών ανταγωνισμών της Ε.Ε και των επιχειρηματικών ομίλων που σε περιόδους
παρατεταμένης κρίσης έπρεπε να έχουν φθηνούς εργαζόμενους, χωρίς δικαιώματα.  

Πως όμως εξυπηρετήθηκε αυτή η ανάγκη:

Οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου
δίνουν «επιχειρήματα» – όπως:  ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, απασχόληση, ευκαιρίες που θα δημιουργήσουν νέες
θέσεις εργασίας-με τη σειρά της τα αναπαράγει η συνδικαλιστική
γραφειοκρατία ,προκειμένου όλοι μαζί  να αποπροσανατολίσουν, να προσαρμόσουν και να
υποτάξουν τους εργαζόμενους στους στόχους τους!!!

Όταν η ΝΔ θεσπίζει τη μερική
απασχόληση δόθηκε το πρώτο πλήγμα στο 8ωρο και την σταθερή εργασία και το
συνδικαλιστικό κίνημα στον ΟΤΕ από το 1992 και έπειτα «προσάρμοσε την
συμπεριφορά του»  απέναντι στη βαρβαρότητα!!!

Έτσι στον ΠΑΣΕ  ( ΠΣΥΠ τότε)   από το 1994 συστρατεύονται  οι σοσιαλδημοκράτες του ΠΑΣΟΚ και οι
νεοφιλελευθεροι της ΝΔ, με τους όποιους αριστερούς της προόδου,  για την επιτυχία και την απρόσκοπτη εφαρμογή
της «Λευκής Βίβλου». Καλώντας τους εργαζόμενους να εγκαταλείψουν τα δικαιώματα
και τις κατακτήσεις τους….

 Μια έμπρακτη ΑΠΟΔΕΙΞΗ: ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ
ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ

Τον 4^ο του 1997 μιλούν «για παράταση ωραρίου συναλλαγών με
το κοινό, των τότε Τ.Ε.Κ»

Το 1998 η Γ.Α.Σ των
εργαζομένων,  μετατρέπεται σε
παρέλαση  Διευθυντικών στελεχών από ΟΤΕ
και Cosmote με τοποθετήσεις
και ομιλίες. Μέχρι και στο κεντρικό ψήφισμα των εργαζομένων, αναφέρεται: η
ανάγκη επιθετικής πολιτικής των
Εμπορικών Καταστημάτων ΟΤΕ…..  τον ίδιο χρόνο, αφιερώθηκε ολόκληρο το 1^Ο  Συνέδριο Πωλήσεων  στην κατεύθυνση αυτή, με περιφερειακές
διημερίδες ανά την Ελλάδα για ενημέρωση!!! 

Το 1999 και προκειμένου «να
χρυσωθεί το χάπι» για την πρόταση του Συλλόγου για  το ωράριο λειτουργίας των Εμπορικών
Καταστημάτων , μπαίνουν και αιτήματα για επιδόματα Προϊσταμένων και 35ωρο.
Παράλληλα ο σύλλογος οργανώνει στη Ρόδο
ημερίδα με ομιλητές  Γεν Δ/ντες  για την εμπορική πολιτική στον ΟΤΕ και την
εξυπηρέτηση των πελατών του… έτσι  κάπως
κυλώντας ο χρόνος με ημερίδες σε όλη την Ελλάδα αρχίζει και  «εμπεδώνεται» από τους εργαζόμενους  η ανάγκη της αλλαγής του σταθερού ωραρίου στα πλαίσια μιας «ανταγωνιστικής»
τηλεπικοινωνιακής αγοράς.

Οι  χρονιές  σταθμός ήταν το διάστημα 2000 – 2005, όπου η Ε.Ε
θέτει τους πιο αντεργατικούς στόχους για  «να γίνει η οικονομία της ανταγωνιστικότερη
των ΗΠΑ»,  με την απελευθέρωση των
Τηλεπικοινωνιών – μπαίνει ως άμεση προτεραιότητα  για τη Διοίκηση , το νέο ωράριο των Εμπορικών
Καταστημάτων  και την πρόταση του Συλλόγου να ενταχθούν πλέον  τα Εμπορικά 
καταστήματα στο ωράριο της «ελεύθερης αγοράς». Οι ευθύνες των
συνδικαλιστικών ηγεσιών του ΠΑΣΕ,  μεγάλες έριξαν το “τυράκι» των κινήτρων –των bonus-της απόδοσης και διαχωρίστηκαν οι
εργαζόμενοι σε κατηγορίες : τεχνικοί-διοικητικοί-πωλητές –μη πωλητές,
καλλιεργώντας συντεχνιακές και σκόπιμες σωματειακές αντιπαραθέσεις. Με τις
διοικήσεις και τις κυβερνήσεις να αποδυναμώνουν μια σειρά θεσμικών κατακτήσεων -με
πρώτη τη Σ.Σ.Ε. Τα ωράρια αγοράς και
η προσαρμοστικότητα εργαζομένων την περίοδο αυτή θεσπίστηκαν και εφαρμόστηκαν
με βάση τις ανάγκες των εργοδοτών.  Με
την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να ολοκληρώνει το έργο της ιδιωτικοποίησης που άνοιξε η
ΝΔ  το 1992, όπως επέβαλε η Ε.Ε και
απατούσαν οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Από το 2006-2007-2008 οι
κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, έχοντας  τη
στήριξη «των ομοαίματων  δεκανικιών» στο
Σ.Κ μετά την ψήφιση νόμων για ιδιωτικοποίηση στον ΟΤΕ καταργούν τη μονιμότητα,
προσαρμόζουν τους εργαζόμενους σε μερική απασχόληση –προσωρινή εργασία,
αλλάζουν  τον Γ.Κ.Π, εφαρμόζουν το
Διευθυν/κό δικαίωμα, αρχίζουν οι συγχωνεύσεις με  ΟΤΕΝΕΤ-COSMOTE,οι εξαγορές( Γερμανός), Εμπορικά
Καταστήματα κλείνουν.

Το  2009 έτος  που ξεσπούσε  η κρίση, όλες οι παραπάνω ανατροπές
επιταχύνονται γιατί οι εργοδότες γίνονται επιθετικοί και θέλουν να απαλλαγούν
από τα «βαρίδια» των εργατικών κατακτήσεων ώστε να βγουν με τις λιγότερες
συνέπειες από την κρίση και να υπάρξουν οι προϋποθέσεις μεγαλύτερης κερδοφορίας
για την περίοδο της ανάκαμψης..όποτε αυτή έρθει!  Εφαρμόζοντας  σταθερά όλους τους ψηφισμένους αντεργατικούς
νόμους: ευέλικτες μορφές εργασίας, ημιαπασχόληση, προσωρινή ρύθμιση-διευθέτηση
του χρόνου εργασίας, προσαρμογή εργάσιμου χρόνου με συρρίκνωση ή παράταση  και του μισθού με μειώσεις- σαν εναλλακτικά
μέτρα αντί της απόλυσης!  Με ένα λόγο
μείωση του λεγόμενου  μισθολογικού και μη
μισθολογικού κόστους των επιχειρήσεων, «ανταγωνιστικοί» μισθοί πείνας με
εξαντλητικά ωράρια, τύπου… Βουλγαρίας.

Με την Διοίκηση ομίλου ΟΤΕ  να επιχαίρει για την «συναντίληψη»  των δυο μερών στην υπογραφή  ΣΣΕ με μειώσεις μισθών, συμπεριλαμβανομένης
και αυτής  του σπαστού ωραρίου των ΤΕΚ.
«Η ΕΣΣΕ αυτή αποδεικνύει την προσήλωση της Διοίκησης και των εργαζομένων
στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της εταιρείας μέσα από
σύγχρονες λύσεις για τον ΟΤΕ της νέας εποχής”

Σήμερα όλοι γνωρίζουμε ότι:

Οι συνέπειες
για τους εργαζόμενους είναι οδυνηρές,  υπάρχει απλήρωτη εργασία,
μηδενικός ελεύθερος χρόνος, τα repo
συσσωρεύονται και τελικά χάνονται, αύξηση των εργατικών ατυχημάτων. Ο εργαζόμενος
είναι  έρμαιο στα χέρια της εργοδοσίας που
τον απασχολεί  όσο και όποτε χρειάζεται
χωρίς αμοιβές, κλέβοντας τον προσωπικό -ελεύθερο χρόνο του,  με την υπερεντατικοποίηση να χτυπά κόκκινο! Προκαλώντας
ολέθριες βλάβες στην υγεία του, βλάβες που δεν αναπληρώνονται με οποιαδήποτε
μείωση του χρόνου εργασίας σε άλλο χρόνο, γιατί πλέον οι φθορές στην υγεία
είναι ανεπανόρθωτες. Οι  μη
καταγεγραμμένες επαγγελματικές ασθένειες πιθανά να έχουν τραγική κατάληξη… για
τους εργαζόμενους.

Πως γίνεται όμως Ε.Ε και Κυβερνήσεις-οι Εργοδότες-και οι ξεπουλημένοι
συνδικαλιστές να έχουν κοινό μέτωπο απέναντι στα δικαιώματα των εργαζομένων;

Το ερώτημα που μπαίνει είναι
τι  συνδικαλιστικό κίνημα χρειάζεται σήμερα για να μπορέσει να αποκρούσει, να φρενάρει
,να εμποδίσει  την εργοδοτική  επιδίωξη για ολοένα και περισσότερο χτύπημα
της τιμής της εργατικής δύναμης;

Πολλές φορές οι πλειοψηφίες στον
ΠΑΣΕ συκοφαντούν  λέγοντας μας,
δογματικούς-μαξιμαλιστές-άκαμπτους- Οι κάμψεις τους όμως στις απαιτήσεις του
εργοδότη –φορτώνονται σήμερα στους εργαζόμενους 
κυρίως ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ .

ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΝ.

Στο αμέσως επόμενο διάστημα θα
έρθουμε  αντιμέτωποι με σαρωτικά μέτρα,
ασφαλιστικό –εργασιακά- κλπ .

«ΜΕΣΑ ΣΕ 1 ΜΗΝΑ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΣΕ 40 ΧΡΟΝΙΑ»  ΟΠΩΣ ΤΟΝΙΣΕ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ  ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» .

Οι εργαζόμενοι οφείλουν να προβληματιστούν γενικότερα. Κυρίως όμως  να τελειώνουμε με τις αυταπάτες που
καλλιεργούνται από νέο και παλαιό εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό!

Συνεχίζεται ………….