Είναι οι συναδέλφισσες στον καθαρισμό
που πριν ξημερώσει μπαίνουν στα γραφεία μας και φροντίζουν να έχουμε καθαρούς χώρους.
Χρόνια ολόκληρα προσπαθούν να εξασφαλίσουν τις καλύτερες συνθήκες εργασίας σε
εργαζομένων, διευθυντικά στελέχη και διοίκηση.
Ιδιαίτερα μέσα στην πανδημία του
κορονοϊού, παρά το γεγονός ότι οι ανάγκες απαιτούσαν μεγαλύτερο αριθμό,
ανταποκρίθηκαν με τον καλύτερο τρόπο στη συχνή και ενδελεχή καθαριότητα των
χώρων και στον όγκο δουλειάς. Σε αυτές
τις εργαζόμενες, που είναι πλέον μετρημένες στα δάχτυλα, αφού η διοίκηση κατάφερε
να τις αποδεκατίσει αφήνοντας 79 όλες κι όλες στον όμιλο ΟΤΕ, θέτει εκβιαστικά
το δίλλημα ότι αν δεν παραιτηθούν από μόνες τους από 1/11/2020 θα τις μεταφέρει σε «εξωτερικό
συνεργάτη» – εργολαβική εταιρεία.
Μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες
και παρά τη εμφάνιση του δεύτερου κύματος έξαρσης της πανδημίας, ιδιαίτερα στο
λεκανοπέδιο Αττικής, η διοίκηση
απεργάζεται σενάρια με διπλό όφελος,
α) Να στείλει εκτός ΟΤΕ τις
εργαζόμενες που έχουν συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα και ας πληρώνει
παραπάνω χωρίς καμία διαφάνεια σε
εργολάβους
β) Να μην υπάρξει καμία αντίδραση και
κατακραυγή από την κοινή γνώμη αφού θα ισχυρίζεται ότι δεν απολύονται οι
εργαζόμενες αλλά μεταβιβάζονται σε εργολάβο (με μισθούς οριακά πάνω από τα όρια
της φτώχιας).
Η διοίκηση ομίλου ΟΤΕ καταργεί αυθαίρετα
θέσεις εργασίας γιατί η στόχευσή της είναι η ευελιξία και το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων
μας στα πλαίσια του σκληρού «ανταγωνισμού της αγοράς». Έναν ανταγωνισμό
που συνθλίβει κάθε δικαίωμα θεωρώντας «ενοχλητικό» και ξεπερασμένο το να έχουμε
σταθερή και μόνιμη δουλειά.
ΕΙΝΑΙ
ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ για τον όμιλο ΟΤΕ να θυσιάζει μια χούφτα εργαζόμενες στην καθαριότητα, με την συνήθη
λογική «κόστους – οφέλους», θεωρώντας ότι αυτό είναι το βαρίδι στα
υπερκέρδη του.
Χαιρετίζουμε τον αγώνα των εργαζομένων
στο έργο υποστήριξης καθαριότητας ΟΤΕ αλλά και όλων άλλων εργαζόμενων που
εκβιάζονται και τρομοκρατούνται αλλά μπορούν και θέλουν να αντισταθούν. Αυτοί
οι εργαζόμενοι δείχνουν το δρόμο σε όλους μας, δείχνουν ότι η ενότητα, η
συσπείρωση, ο αγώνας μπορούν να γίνουν οι προϋποθέσεις για συνολική εναντίωση.
Κανένας εργαζόμενος να μην φοβηθεί, να
μην παρασυρθεί από τις απειλές και τους εκβιασμούς της διοίκησης που προσπαθεί
να μας πείσει ότι αν δεν
παραιτηθούμε ή αν δεν αποχωρήσουμε με «εθελούσιες» απολύσεις…. ΦΟΒΕΡΑ
ΚΑΙ ΤΡΟΜΕΡΑ ΔΕΙΝΑ θα αντιμετωπίσουμε την
επόμενη μέρα.
Θα
μετρηθούμε όλοι ….σήμερα
Η
εργοδοσία σήμερα τα θέλει όλα και κάνει ότι μπορεί για να τα επιβάλλει.Το
διευθυντικό της δικαίωμα δεν είναι τίποτα όταν απέναντι της έχει το
δικαίωμα όλων μας να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στη ζωή μας. Χωρίς να ξεχνάμε
ποιοι έβαλαν πλάτη και στήριξαν ή θα στηρίξουν, τις εξελίξεις που έρχονται στη
λογική του μικρότερου κακού.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟΙ
