Συνάδελφοι,
συναδέλφισσες
συναδέλφισσες
Ξεκίνησε – για μια ακόμη χρονιά –
το περιβόητο «αξιολόγιο». Ένα εργαλείο της
εργοδοσίας, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των σκοπών και των επιδιώξεών της.
το περιβόητο «αξιολόγιο». Ένα εργαλείο της
εργοδοσίας, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των σκοπών και των επιδιώξεών της.
Τα χρόνια που πέρασαν, έδειξαν ξεκάθαρα πόσο δίκιο είχε η ΕΣΚ
ΟΤΕ που από την αρχή – χωρίς μισόλογα και ήξεις αφίξεις – αποκάλυψε τι επιδιώκει ο εργοδότης με τη λεγόμενη
«αξιολόγηση» των εργαζομένων. Το κύριο δεν είναι αν υπάρχει ή όχι αξιολόγιο
αλλά ποιους στόχους και ποιες ανάγκες εξυπηρετεί.
ΟΤΕ που από την αρχή – χωρίς μισόλογα και ήξεις αφίξεις – αποκάλυψε τι επιδιώκει ο εργοδότης με τη λεγόμενη
«αξιολόγηση» των εργαζομένων. Το κύριο δεν είναι αν υπάρχει ή όχι αξιολόγιο
αλλά ποιους στόχους και ποιες ανάγκες εξυπηρετεί.
Η μεσοβέζικη στάση – ουσιαστικά
στάση ανοχής – από τις ηγεσίες σε
ΟΜΕ – ΟΤΕ, ΠΕΤ, ΠΑΣΕ, ΕΕΤΕ και ΕΜΗΕΤ άφησε το πεδίο ελεύθερο στον εργοδότη να
πιέζει τους εργαζόμενους, με « ένα τέτοιο αξιολόγιο» και τη προκαθορισμένη βαθμολογία,
για να πετύχει τη μεγαλύτερη δυνατή ενσωμάτωση τους στη λογική της Διοίκησης
«περί δεκτικότητας των αλλαγών», «εταιρικές αξίες», «μαζί είμαστε ένα» που
τελικά οδηγεί σε απαξίωση των εργαζομένων και μειώσεις μισθών σήμερα, σε
απολύσεις αύριο.
στάση ανοχής – από τις ηγεσίες σε
ΟΜΕ – ΟΤΕ, ΠΕΤ, ΠΑΣΕ, ΕΕΤΕ και ΕΜΗΕΤ άφησε το πεδίο ελεύθερο στον εργοδότη να
πιέζει τους εργαζόμενους, με « ένα τέτοιο αξιολόγιο» και τη προκαθορισμένη βαθμολογία,
για να πετύχει τη μεγαλύτερη δυνατή ενσωμάτωση τους στη λογική της Διοίκησης
«περί δεκτικότητας των αλλαγών», «εταιρικές αξίες», «μαζί είμαστε ένα» που
τελικά οδηγεί σε απαξίωση των εργαζομένων και μειώσεις μισθών σήμερα, σε
απολύσεις αύριο.
Οι
συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν είναι ουδέτεροι παρατηρητές στις υποθέσεις που
αφορούν εργαζόμενους – εργοδότες. Δεν μπορούν να παίζουν το ρόλο του Πόντιου
Πιλάτου. Οφείλουν να παίρνουν ξεκάθαρα θέση από τη σκοπιά των συμφερόντων των
εργαζομένων. Τα συμφέροντα των εργαζομένων δεν είχαν και δεν έχουν τίποτα το
κοινό με τα εργοδοτικά συμφέροντα, την επιδίωξη του μέγιστου κέρδους.
συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν είναι ουδέτεροι παρατηρητές στις υποθέσεις που
αφορούν εργαζόμενους – εργοδότες. Δεν μπορούν να παίζουν το ρόλο του Πόντιου
Πιλάτου. Οφείλουν να παίρνουν ξεκάθαρα θέση από τη σκοπιά των συμφερόντων των
εργαζομένων. Τα συμφέροντα των εργαζομένων δεν είχαν και δεν έχουν τίποτα το
κοινό με τα εργοδοτικά συμφέροντα, την επιδίωξη του μέγιστου κέρδους.
Η εργοδοσία – βλέπε εσωτερική
ενημέρωση στις 26/2 – μας ενημερώνει ότι η διαδικασία αξιολόγησης, «συμβάλει καταλυτικά στη δημιουργία και
περαιτέρω ανάπτυξη της κουλτούρας απόδοσης». Σαν εργαζόμενοι έχουμε τη δική
μας κουλτούρα και τις δικές μας αξίες, την ανθρωπιά, τη συναδελφικότητα, την
εργατικότητα, την προάσπιση των γενικότερων συμφερόντων της εργατικής τάξης,
την προοπτική της. Όλα αυτά πουθενά δεν συναντιούνται με την «εταιρική
κουλτούρα». Ο καθένας μετράει τα πράγματα με τις αξίες της τάξης του.
ενημέρωση στις 26/2 – μας ενημερώνει ότι η διαδικασία αξιολόγησης, «συμβάλει καταλυτικά στη δημιουργία και
περαιτέρω ανάπτυξη της κουλτούρας απόδοσης». Σαν εργαζόμενοι έχουμε τη δική
μας κουλτούρα και τις δικές μας αξίες, την ανθρωπιά, τη συναδελφικότητα, την
εργατικότητα, την προάσπιση των γενικότερων συμφερόντων της εργατικής τάξης,
την προοπτική της. Όλα αυτά πουθενά δεν συναντιούνται με την «εταιρική
κουλτούρα». Ο καθένας μετράει τα πράγματα με τις αξίες της τάξης του.
Εμείς σαν εργαζόμενοι θέλουμε την
ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών σαν
κοινωνικό αγαθό για την ολόπλευρη κάλυψη των λαϊκών αναγκών σε όλους τους
τομείς. Η όποια ανάπτυξη από τη μεριά της εργοδοσίας στοχεύει στο κέρδος. Καμία εταιρία δεν πήρε ο
πόνος για κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Όλα για τα ευρώ γίνονται !
ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών σαν
κοινωνικό αγαθό για την ολόπλευρη κάλυψη των λαϊκών αναγκών σε όλους τους
τομείς. Η όποια ανάπτυξη από τη μεριά της εργοδοσίας στοχεύει στο κέρδος. Καμία εταιρία δεν πήρε ο
πόνος για κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Όλα για τα ευρώ γίνονται !
Να αψηφήσουμε την έμμεση αλλά σαφή απειλή για υποχρεωτική συμμετοχή όλων στη διαδικασία.
«Καίγονται» να μας βάλουν στη λογική τους, «στη φιλοσοφία» και «κουλτούρα
υψηλής απόδοσης σε επίπεδο εταιρίας». Δεν τους φτάνουν τα τεράστια κέρδη – 476 εκατομμύρια ευρώ για το 2012,
θέλουν να τα αυγατίσουν με το δικό μας επιπλέον «ξεζούμισμα». Από τη μια μας
βγάζουν μη παραγωγικούς, υπεράριθμους, κόβουν την μισθολογική εξέλιξη (
κλιμάκια), μειώνουν τους μισθούς και από την άλλη δείχνουν το «τυρί» της
«υλικής επιβράβευσης» για να μας βάλουν στη «φάκα» και να ενταχτούμε στις επιδιώξεις
της εργοδοσίας!
«Καίγονται» να μας βάλουν στη λογική τους, «στη φιλοσοφία» και «κουλτούρα
υψηλής απόδοσης σε επίπεδο εταιρίας». Δεν τους φτάνουν τα τεράστια κέρδη – 476 εκατομμύρια ευρώ για το 2012,
θέλουν να τα αυγατίσουν με το δικό μας επιπλέον «ξεζούμισμα». Από τη μια μας
βγάζουν μη παραγωγικούς, υπεράριθμους, κόβουν την μισθολογική εξέλιξη (
κλιμάκια), μειώνουν τους μισθούς και από την άλλη δείχνουν το «τυρί» της
«υλικής επιβράβευσης» για να μας βάλουν στη «φάκα» και να ενταχτούμε στις επιδιώξεις
της εργοδοσίας!
Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε όλα τα
σχέδια της εργοδοσίας, με εμπιστοσύνη στη δύναμη της οργάνωσης σε κάθε τόπο
δουλειάς χωρίς τα βαρίδια των υποταγμένων. Τρέμουν όλοι τους αυτή την
προοπτική. Να κάνουμε τους φόβους τους
πραγματικότητα. Οργάνωση από τα κάτω, αγωνιστικές αποφάσεις σε όλους τους
χώρους δουλειάς, όχι μόνο ενάντια στο «αξιολόγιο» αλλά και στις προκλητικές
αξιώσεις για κατάργηση δικαιωμάτων που
απορρέουν από τις ΣΣΕ.
σχέδια της εργοδοσίας, με εμπιστοσύνη στη δύναμη της οργάνωσης σε κάθε τόπο
δουλειάς χωρίς τα βαρίδια των υποταγμένων. Τρέμουν όλοι τους αυτή την
προοπτική. Να κάνουμε τους φόβους τους
πραγματικότητα. Οργάνωση από τα κάτω, αγωνιστικές αποφάσεις σε όλους τους
χώρους δουλειάς, όχι μόνο ενάντια στο «αξιολόγιο» αλλά και στις προκλητικές
αξιώσεις για κατάργηση δικαιωμάτων που
απορρέουν από τις ΣΣΕ.
Τον πλούτο παράγουμε οι εργάτες, οι εργαζόμενοι σε όλο τον όμιλο
εταιριών ΟΤΕ.
εταιριών ΟΤΕ.
Αυτό δείχνει και είναι το μέτρο της αξιοσύνης μας.
Δεν θέλουμε και δεν χρειαζόμαστε την «αξιολόγηση» των εργοδοτών.
