Οι εργαζόμενοι στα καταστήματα δεν θέλουν φρου – φρου και….αρώματα

Για τα σοβαρά προβλήματα και το αντεργατικό – απάνθρωπο πλαίσιο που
έχει δημιουργηθεί στα εμπορικά καταστήματα, ιδιαίτερα το τελευταίο εξάμηνο, έχουμε αναφερθεί πολλές φορές και δε θα σταματήσουμε
να το κάνουμε μέχρι να αλλάξει αυτή η κατάσταση.

Η καθημερινότητα μας φέρνει αντιμέτωπους με προβλήματα που οξύνονται
διαρκώς και δείχνει ότι τίποτα δεν γίνεται χωρίς και τη συμμετοχή των ίδιων των
εργαζομένων. Τα προβλήματα αυτά δεν λύνονται με αναθέσεις σε «σωτήρες» για τη
λύση των προβλημάτων – που απλά διαπιστώνουν – χωρίς να οργανώνουν ενιαία,
μαζική απάντηση που πρέπει να δοθεί από το σύνολο των συναδέλφων του Δικτύου
Καταστημάτων.

Ζητήματα όπως:

Η υποστελέχωση, το  σπαστό ωράριο,
η εντατικοποίηση για τους στόχους, τα νέα προϊόντα και υπηρεσίες (protergia), τα πληροφοριακά συστήματα που «δοκιμάζουν
τις αντοχές» των συναδέλφων διαμορφώνουν τη βάρβαρη καθημερινότητα.

Καθημερινότητα που επιβαρύνεται και από τα απαράδεκτα «σκαμπό» που
επιλέχθηκαν για να «κάθονται» οι εργαζόμενοι στα καταστήματα. Ενώ ο όμιλος
προσπαθεί και μέσω της προωθούμενης «εταιρικής κουλτούρας» να παρουσιάσει την
εικόνα μιας πρωτοποριακής εταιρίας που διαφέρει από τον ανταγωνισμό (που έχει
τους εργαζομένους στα καταστήματα του όρθιους) επέλεξε καθίσματα από τα οποία
οι συνάδελφοι κινδυνεύουν να πέσουν και να τραυματιστούν. Έτσι αντί να κάνει το
αυτονόητα, δηλαδή, να επιλέξει σύγχρονα, εργονομικά και άνετα καθίσματα
εργασίας που οι εργαζόμενοι δε θα κινδυνεύουν να τσακιστούν επέλεξε την
πεπατημένη της «αγοράς» και για λόγους κόστους επιβάλει στους συναδέλφους να
κάθονται σε καθίσματα – παγίδες.

Αυτό πρακτικά σημαίνει – για να βλέπουμε και την αιτία που γεννά τα
προβλήματα – ότι οι εργοδότες ασύδοτοι, έχοντας πάντα ως στόχο τους το κέρδος,
δε διστάζουν να θυσιάσουν την σωματική ακεραιότητα των εργαζομένων, όπως
ακριβώς θυσιάζουν τους μισθούς, μέσω της μείωσης
του λεγόμενου «μισθολογικού κόστους» και της επιλογής για όσο το δυνατό
φθηνότερους (ευέλικτους) εργαζόμενους ώστε να είναι ανταγωνιστικοί σε σχέση με τις
ανταγωνίστριες εταιρίες.

Όλα τα παραπάνω, την εργασιακή
ζούγκλα δηλαδή, ο ΟΤΕ θέλησε να τα σκεπάσει με «άρωμα φρεσκάδας»…. Για αυτό
πρόσθεσε και τα Αποσμητικό Χώρου.

Όλα αυτά τα αποσμητικά χώρου απελευθερώνουν μεγάλες ποσότητες χημικών
ουσιών και  έχουν κατηγορηθεί για σοβαρές
βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό – πέρα  από  τα
όποια προβλήματα της εσωτερικής ρύπανσης
των  εμπορικών καταστημάτων.

Πολλοί εργαζόμενοι διαμαρτύρονται καθημερινά για δύσπνοια, βήχα,
πονόλαιμο, πονοκεφάλους, ζαλάδες, ναυτίες, ενώ ελλοχεύει ο κίνδυνος και για
σοβαρότερες βλάβες στην υγεία τους που μπορεί να προκληθούν από την  πολύωρη παραμονή τους σε ένα τέτοιο χώρο
εργασίας.

Δεν θα δεχτούμε στα τόσα
προβλήματα των εργαζόμενων ένα ακόμα  που
μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες στην υγεία τους.